مقایسه دزیمتری دو مدل پلاک چشمی 106ru/106rh در درمان براکی‌تراپی ملانومای چشمی با استفاده از کد مونت‌کارلو gate

استفاده از براکی‌تراپی با استفاده از پلاک های چشمی به دلیل هزینه پایین و سهولت دسترسی نسبت به سایر روش‌های پرتودرمانی برای درمان انواع بدخیمی‌های چشم به ویژه ملانومای یووآ به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. اپلیکاتورهای گسیلنده بتا 106ru/106rh، کاربردهای فراوانی در براکی‌تراپی تومورهای چشمی پیدا کرده‌اند. تخمین توزیع دز ناشی از پلاک‌های چشمی با توجه به محل قرارگیری تومور از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش، دو مدل پلاک چشمی مقعر 106ru/106rh، cca و ccb، ساخت شرکت bebig eckert & ziegler bebig gmbh، با استفاده از کد مونت‌کارلوی gate شبیه‌سازی شدند. آگاهی از توزیع دقیق دز در تومور و بافت‌های در معرض خطر چشم برای درمان ملانوما امری حیاتی محسوب می‌شود. در این راستا، یک فانتوم چشم شامل قسمت‌های مختلف صلبیه، مشیمیه، شبکیه، قرنیه، زجاجیه، عصب بینایی، عدسی، اتاقک قدامی به همراه یک تومور به ضخامت mm 3 و قطر پایه mm10 با استفاده از کد gate مدل‌سازی شد. به‌منظور اهداف اعتبارسنجی، در ابتدا طیف انرژی چشمه 106ru/106rh مورد استفاده به‌صورت یک چشمه نقطه‌ای در مرکز یک فانتوم آب با بیشینه انرژی ذرات بتای mev 3.54 مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصل از آن در مقایسه با نتایج گزارش 72 icru با 2درصد اختلاف، تطابق خوبی را نشان می‌دهد. درصد دز عمقی در راستای محور مرکزی پلاک در فانتوم چشم و آب با استفاده از کد gate محاسبه و با داده‌های موجود، مورد مقایسه قرار گرفت که حداکثر خطای نسبی ناشی از پلاک‌های cca و ccb به ترتیب 6.8% و 4.4% می‌باشد. علاوه براین، ارزیابی تفاوت مابین میزان دز دریافتی اجزای مختلف فانتوم چشم نشان داد؛ پلاک چشمی cca با توجه به دارا بودن ابعاد کوچک‌تر، نه تنها سبب تمرکز بیشتر دز در بافت تومور شده، بلکه دز رسیده به ساختارهایی نظیر عدسی (به عنوان یک حجم حساس) را نیز به‌شدت کاهش می‌دهد.