نشان‌دارسازی ایبندرونیت با رادیوایزوتوپ رنیم-188 و کنترل‌کیفی آن به‌عنوان رادیوداروی استخوان‌خواه

عوارض شایع مربوط به بیماران با تومورهای سرطانی، متاسازهای استخوانی هستند. تاکنون رادیوداروهای استخوان‌خواه متعددی برای درمان متاستازهای استخوانی توسعه یافته است. ویژگی‌های مطلوب بیس‌فسفونات‌ها سبب شده است که در زمینه رادیوداروها مورد توجه قرار گیرند و مطالعات روی نسل‌های جدید آن‌ها انجام شود. هدف از این تحقیق تولید و کنترل‌کیفی رادیوداروی ساخته‌شده با ایبندرونیت به‌عنوان نسل سوم بیس‌فسفونات‌ها است. بدین منظور ایبندرونیت با رادیوایزوتوپ بتازای رنیم-188 نشاندار شد. خلوص رادیوایزوتوپی با استفاده از طیف‌سنجی گاما و خلوص رادیوشیمیایی به روش کروماتوگرافی لایه‌‌ی نازک مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت توزیع بیولوژیکی این رادیودارو در موش ارزیابی شد. نتایج نشان داد که خلوص رادیوشیمیایی این ترکیب حدود 97% است. بیش‌ترین جذب مربوط به اندام هدف (استخوان) با مقدار 7.11 % درصد در 12 ساعت بعد از تزریق رادیودارو بود. کلیه‌ها و معده دو اندامی بودند که بیش‌ترین مقدار تجمع رادیودارو پس از استخوان را داشتند (2.9 % و 2.6 % در 4 ساعت). با توجه به امکان تولید این رادیودارو و همچنین توزیع مناسب آن در اندام‌های هدف و غیرهدف، می‌توان نتیجه گرفت که ایبندرنیت به‌عنوان نسل سوم بیس‌فسفونات‌ها جذب مطلوب و مناسبی دارد و این رادیودارو می‌تواند در درمان متاستازهای استخوانی مفید باشد.