ارزیابی میزان دز جذب شده در درمان سرطان ریه با استفاده از کد mcnpx

سرطان ریه یکی از شایع‌ترین انواع مختلف سرطان با نرخ مرگ‌ومیر بالا در میان مردان و زنان می‌باشد. این نوع از سرطان، با درگیرکردن عروق و غدد لنفاوی باعث گسترش توده سرطانی به‌صورت منطقه‌ای و متاستاز می‌شود. پرتودرمانی با استفاده از روش‌ تله‌تراپی و به‌کارگیری شتاب‌دهنده خطی زیمنس یکی از موثرترین راهکارهای غیرتهاجمی موجود برای درمان تومور موجود در بافت ریه است. در تحقیق پیش روی، با استفاده از فن آماری مونت‌کارلو وکد ترابرد mcnpx2.6، محاسبات شبیه‌سازی فرآیند درمان با مدل‌سازی فانتوم ornl زنانه شامل بافت تومور در جداره ریه‌ی راست و سرشتاب‌دهنده خطی linac و اعتبارسنجی در انرژی‌های 6 و 18 مگاولتاژ انجام شده است. با توجه به نتایج می‌توان گفت که برای کنترل ناهنجاری‌های ثانویه درحین و یا بعد از فرآیند درمان در بافت هدف و سایر ارگان‌های حیاتی، افزایش عمق و ولتاژ و کاهش زمان درمان، باعث کاهش دز دریافتی‌ بافت‌های ناحیه بالینی از چشمه پرتو الکترونی خواهد شد.

Evaluation of absorbed dose in the treatment of lung cancer using MCNPX code

Lung cancer is one of the most common types of cancer with a high mortality rate among men and women. This type of cancer, by involving the arteries and lymph nodes, causes the cancerous mass to spread regionally and metastasize. Radiation therapy using teletherapy method and the use of Siemens linear accelerators is one of the most effective noninvasive treatments for lung tumors. In the present study, using Monte Carlo statistical technique and MCNPX2.6 transport code, simulation calculations of treatment process with female ORNL phantom modeling including tumor tissue in the right lung wall and LINAC linear accelerator and validation at 6 and 18MV energies were performed. According to the results, it can be concluded that to control secondary abnormalities during or after the treatment process in the target tissue and other vital organs, increasing the depth and voltage and reducing the treatment time will reduce the dose received by clinical tissues from the electron beam source.