تحلیل ممیزی طولی با اثرات تصادفی برای پیشگویی پره اکلامپسی با استفاده از داده‌های هماتوکریت

زمینه و هدف: پره اکلامپسی سومین علت مرگ زنان باردار محسوب می‌شود و تشخیص زودرس آن از اهمیت زیادی در مطالعات بالینی برخوردار است. این مطالعه توان پیشگویی پره اکلامپسی را بر اساس داده‌های هماتوکریت طولی مورد ارزیابی قرار داده و دقت آن را با حالت مقطعی مقایسه کرده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت همگروهی آینده‌نگر بر روی 650 زن باردار که از آبان 1389 تا مرداد 1390 که به درمانگاه مراقبت‌های دوران بارداری و بلوک زایمان بیمارستان میلاد شهر تهران مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. میزان هماتوکریت در سه ماهه اول، دوم و سوم اندازه‌گیری شد و افراد تا زمان زایمان پی‌گیری شدند. در صورت وجود، پره اکلامپسی برای آن‌ها ثبت گردید. مدل با ساختار کوواریانس و مدل با اثرات تصادفی جهت تحلیل ممیزی طولی به کار رفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای spss 20وsas 9.1 استفاده شد. یافته‌ها: شیوع پره اکلامپسی 2/7 درصد (47 نفر) بود. میزان هماتوکریت در زنانی که پره اکلامپسی دارند، به طور میانگین 99/0 بیشتر است (014/0p=). حساسیت برای داده‌های طولی و داده‌های مقطعی سه ماهه اول تا سوم به ترتیب 91 درصد، 54 درصد، 72 درصد، 51 درصد و ویژگی 61 درصد، 51 درصد، 51 درصد، 47 درصد بود. همچنین ارزش پیشگویی کنندگی مثبت به ترتیب 70 درصد، 52 درصد، 59 درصد، 49 درصد و ارزش پیشگویی کنندگی منفی 87 درصد، 53 درصد، 64 درصد و 49 درصد بود.نتیجه‌گیری: هماتوکریت شاخص مناسبی برای تشخیص زودهنگام پره اکلامپسی است و پی‌گیری و مراقبت از زنان باردار و اندازه‌گیری منظم هماتوکریت سه ماهه اول تا سوم می‌تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی کمک کند.