کیفیت زندگی کاری ماماهای شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی زنجان

چکیده زمینه و هدف: در سازمان‌های رقابتی امروز، فقط سازمانهایی قادر به ادامه حیات هستند که کارایی خود را ارتقا دهند. لذا لازم است بیمارستان بعنوان یکی از این نوع سازمانها، جهت ارتقای کارایی خود کیفیت زندگی کاری کارکنان را مورد توجه قرار دهد. این پژوهش، با هدف تعیین کیفیت زندگی کاری ماماهای شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1391 انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه پژوهش کلیه ماماهای شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه پزشکی زنجان بودند. حجم نمونه 85 نفر از ماماها بودند که از طریق سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه‌ای بر اساس پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که 8/38 درصد ماماها ازکیفیت زندگی کاری پایین و 2/61 درصد از کیفیت زندگی کاری متوسط برخوردار بودند و هیچ یک کیفیت زندگی کاری خود را بالا گزارش نکردند. بین کیفیت زندگی کاری ماماها بر اساس متغیرهای سن، وضعیت تاهل، نوبت کاری،نوع استخدام، سابقه کاری و بیمارستان محل خدمت ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد(05/0p > ).نتیجه‌گیری: ماماهای بیمارستان‌های مذکور از اکثر مولفه‌های کیفیت زندگی کاری ناراضی بودند. این نارضایتی می تواند بر عملکرد آنان تاثیر گذار باشد و به تبع آن بهره وری را کاهش دهد. نتایج به دست آمده می‌تواند در شناسایی نیازهای ماماها توسط مدیران و تلاش در جهت بکارگیری برنامه های راهبردی ارتقا بهره وری کمک کننده باشد.