شفقت نسبت به خود در پرستاران مراقبت ویژه

مقدمه: محیط های مراقبتی به واسطه ماهیت ذاتی خود محیطی پر استرس و چالش زا بوده که می تواند تاثیراتی همانند افسردگی، اضطراب و نارضایتی شغلی را در پرستاران بدنبال داشته باشد. یکی از عوامل تاثیرگذار که در بسیاری از موارد می تواند نقش حمایتی را در پرستاران ایفا کرده و به عنوان یک عامل قدرتمند برای مراقبت با کیفیت باشد شفقت نسبت به خود است.هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین میران شفقت پرستاران مراقبت ویژه نسبت به خود صورت گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر پژوهش توصیفی مقطعی بوده که بر روی 181 نفر از پرستاران مراقبت ویژه (icu،ccu،nicu و دیالیز) بیمارستان های استان خراسان جنوبی در سال 1395 انجام شده است. پرستاران مورد پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی شفقت نسبت به خود (نیف 2003) که دارای ثبات درونی محاسبه شده با ضریب آلفای کرونباخ (0/81) بوده گردآوری شدند. با استفاده از نرم افزار spss16 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار، فراوانی و فراوانی نسبی) و تحلیلی (تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاکی از سطح متوسط شفقت نسبت به خود در پرستاران مراقبت ویژه بود (0/67 ±3/86). همچنین بین شفقت نسبت به خود با سن و سابقه کار، جنس و سطح تحصیلات در پرستاران رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد (0/05>p).نتیجه گیری: مدیران پرستاری در سیستم های بهداشتی ضمن افزایش آگاهی پرستاران نسبت به این پدیده، نگرش پرستاران مراقبت ویژه را نیز نسبت به تجزیه و تحلیل وقایع محیط کاری و برخورد و واکنش مناسب با آن را تحت عنوان شفقت نسبت به خود تسهیل نمایند.