فرسودگی شغلی در تکنسین‌های فوریت پزشکی

مقدمه: کارکنان فوریت پزشکی اولین کسانی هستند که موقعیت های استرس زا را تجربه می کنند و این استرس ها طولانی مدت فرسودگی شغلی را به همراه دارد. لذا شناسایی خطرفرسودگی شغلی آنان بسیاراهمیت دارد.هدف: این مطالعه تعیین میزان فرسودگی شغلی در تکنسین های فوریت پزشکی در نیمه اول سال 1395 بوده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و جامعه پژوهش را تمام تکنسین های پیش بیمارستانی خراسان جنوبی تشکیل داده بودند. نمونه گیری به روش تصادفی ساده از پایگاه های فوریت پزشکی، انجام شد. حجم نمونه (89 نفر) با توجه به مطالعات قبلی و انحراف معیار مطالعات مشابه محاسبه شد. شرکت کنندگان پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و فرسودگی شغلی مسلش را تکمیل کردند. جهت پایایی درونی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای به دست آمده از این پرسشنامه برابر با (0/84) بود، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: اکثر شرکت کنندگان بین(25 تا 30) سال و متاهل و دارای تحصیلات فوق دیپلم بودند. بین(3 تا 8) سال سابقه کار داشته و ساعات کار نیمی از افراد بین(200 تا 250) در ماه بود. میانگین نمره فرسودگی شغلی(12/26 ±65/31) به دست آمد که کم ترین مقدار آن در افراد (38) و بیشترین مقدار آن (90) بود. میانگین نمره خستگی عاطفی(7/91±20/25)، شخصیت زدایی(5/41 ±10/97) و فقدان موفقیت فردی(8/67 ±032/08) به دست آمد که براساس پرسشنامه مسلش هر سه بعد در سطح خفیفی برآورد شدند.نتیجه گیری: مطالعات بیشتری نیاز هست که عملکرد مدیران و عوامل موثر در بروز فرسودگی شغلی پرسنل پیش بیمارستانی بررسی شوند و به دیگر پایگاه های در سراسر کشور جهت برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی مداوم گزارش شوند. در غیر این صورت ممکن است در آینده این میزان خفیف فرسودگی شغلی به سمت متوسط و شدید پیشرفت کند و تمام ارکان یک سیستم را تحت تاثیر قرار داده و در نهایت باعث افت کیفیت شود.