بررسی رابطه توانمندسازی روان‌شناختی با اعتماد سازمانی پرستاران: آزمون نقش میانجی یادگیری سازمانی

مقدمه: با توجه به اهمیت توانمند سازی پرستاران در راستای افزایش یادگیری سازمانی و شکل گیری اعتماد سازمانی پرداختن به این مسئله مهم جلوه می کند، چرا که منابع انسانی، به عنوان نقطه ثقل سازمان می توانند در راستای دسترسی به اهداف سازمانی نقش مهمی را ایفا کنند.هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه توانمندسازی روان شناختی با اعتماد سازمانی با تاکید بر نقش میانجی یادگیری سازمانی است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری است که در سال 1394 انجام شد. جامعه مطالعه، کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان های آموزشی شهر همدان بودند که با نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان،260 نفر به عنوان نمونه آماری وارد مطالعه گردید. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995)، یادگیری سازمانی پایه مدل نیف (2001)و اعتماد سازمانی مورمن، بلاکلی و نیهوف (1998 ) استفاده شده است که ضرایب پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در یک مطالعه مقدماتی روی نمونه 30 نفری به ترتیب (0/87، 0/94 و 0/89) به دست آمد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای ssps16 و lisrel8.8 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان دادند، بین توانمندسازی روانشناختی، یادگیری سازمانی و اعتماد سازمانی، روابط مثبت و معناداری وجود داشت (0/01> p). رابطه توانمندسازی روان شناختی با اعتماد سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی مثبت و معنادار بود(0/05>p).نتیجه گیری: مدیران بیمارستان ها می توانند با به کارگیری برنامه های توانمندسازی کارکنان و فراهم آوردن شرایط مناسب برای توسعه و افزایش یادگیری سازمانی، زمینه های شکل گیری و استحکام اعتماد سازمانی در میان پرستاران را مهیا نمایند.