تاثیر سبک‌های مدیریت تعارض پرستاران بر فرسودگی شغلی آنان

مقدمه: امروزه پدیده فرسودگی شغلی به یک امر رایج در مشاغل پرستاری تبدیل شده است. مدیریت نامناسب تعارضات کاری می تواند فرسودگی شغلی پرستاران را تشدید نموده و پرستارانی که نتوانند در برخورد با تعارضات کاری، سبک مناسبی را برگزینند، با فرسودگی شغلی بیشتری مواجه خواهند شد.هدف: از این رو در پژوهش حاضر، تاثیر سبک های مدیریت تعارض بر فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان قائم(عج) مشهد بررسی شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه ی توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه پرستاران بیمارستان قائم(عج) مشهد تشکیل دادند که از میان آنها تعداد 260 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک های مدیریت تعارض توماس(1975) و فرسودگی شغلی مسلچ(1981)استفاده شد. برای سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوا و جهت سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ برای متغیرهای تحقیق شامل سبک های همکاری، گذشت، مصالحه، رقابت، اجتناب و فرسودگی شغلی به ترتیب 0/73، 0/76، 0/87، 0/74، 0/71 و 0/83 به دست آمد. فرضیات این پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری آزمون شدند.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که سبک های مدیریت تعارض همکاری و مصالحه به ترتیب با میزان(0/31)، (0/25) بر فرسودگی شغلی پرستاران اثر منفی و معنادار و سبک های رقابت و اجتناب به ترتیب با میزان(0/16) ، (0/18) اثر مثبت و معناداری دارند. همچنین در این مطالعه مشخص شد که وجود سبک مدیریت تعارض گذشت، هیچ تاثیری بر فرسودگی شغلی پرستاران جامعه آماری مورد مطالعه ندارد.نتیجه گیری: نوصیه می شود پرستاران از سبک های مدیریت تعارض همکاری و مصالحه در تعارضات روزمره شغلی استفاده کنند تا فرسودگی شغلی آنها در محیط کار کاهش یابد.