رابطه بین سرمایه اجتماعی، رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی در بین پرستاران

مقدمه: رضایت شغلی پرستاران همواره بدلیل حساسیت‌های شغلی مساله مهمی بوده است. لذا، بررسی ارتباط آن با سایر متغیر‌های مهم در رفتار سازمانی می‌تواند برای مدیران پرستاری مهم باشد.هدف: هدف اصلی این مطالعه بررسی میزان و رابطه سرمایه اجتماعی، رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی در بین پرستاران زن بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است که در سال 92-1391انجام شد. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه‌های رفتار شهروندی پودوسکو (1998)، سرمایه اجتماعی ناهاپیت (2000) و رضایت شغلی jdi (job descriptive index) بود. روایی آنها با استفاده از روایی صوری محتوی و پایایی آنها با محاسبه آزمون آلفا کرونباخ به ترتیب(82%،74% و 85%) به دست آمد. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه‌ایی انجام و با استفاده از نرم افزار ssc حجم نمونه 382 پرستار زن تعیین شد. داده‌ها در نرم افزار spss16 وارد و با آزمون‌های پیرسون، t- student و آنالیز واریانس (anova) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین رفتار شهروندی سازمانی، سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی پرستاران به ترتیب (20/3، 95/2 و20/2) از (5 نمره) بود. میزان تحصیلات و محل کار پرستاران بر میزان رفتار شهروندی سازمانی، سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی آنها تاثیرداشت (05/0 > p). بین رفتار شهروندی سازمانی، سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی رابطه معنا دار و مستقیمی وجود داشت (01/0 > p).نتیجه‌گیری: به علت وجود ارتباط مستقیم و معنادار بین این سه مقوله، مدیران پرستاری می‌توانند با ارتقای یکی از این رفتار‌ها باعث بهبود رفتار دیگر در پرستاران شوند. ایجاد تیم‌های کاری، تصمیم‌گیری‌های گروهی، نظر سنجی‌های مستمر و رعایت عدالت سازمانی می‌توانند همزمان باعث رشد این سه عامل گردند.