بررسی دیدگاه پرسنل مراکزبهداشتی در مورد موانع اجرای بسته مراقبتی مادران باردار: مطالعه موردی

مقدمه: با توجه به اهمیت مراقبت‌های بارداری درحفظ وارتقا سلامت مادر و نوزاد لازم است عواملی را که باعث عدم اجرای بسته‌های مراقبتی استاندارد از آنان می‌شود، شناسایی شوند.هدف: تعیین موانع اجرای بسته‌ی مراقبتی مادران باردار در سه ماهه‌ی سوم بارداری. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که در سال 1391 اجرا شد. موانع اجرای بسته مراقبتی مادران باردار را از دیدگاه پرسنل پنج مرکز بهداشتی شهرستان فیروز آباد مورد بررسی قرار گرفت. تعداد نمونه‌ها 23 نفر بود ندکه به روش تمام شماری انتخاب شده و پرسشنامه‌ی موانع اجرای بسته را در سه بعد مدیریتی (13 آیتم)، محیطی (7 آیتم) و فردی ( 9 آیتم) را تکمیل کردند. پایایی ابزار با آزمون همزمان در دو گروه و سنجش همبستگی بین آنها. 84/0 برآورد گردید. همچنین از مشاهده برای نحوه کاربرد بسته مراقبتی توسط پرسنل استفاده شد. داده‌ها با نرم افزار آماری spss 16 مورد تجزیه و تحلیل توصیفی قرار گرفت..یافته‌ها: یافته‌های نشان داد که اکثریت پرسنل(1/39) در گروه سنی 30-35 سال و کاردان مامایی بودند. مهمترین موانع مطرح شده در اجرای بسته‌ی مراقبتی در حیطه‌ی فردی مشغله کاری زیاد (6/82) و نداشتن دانش و اطلاعات کافی در مورد بسته‌های مراقبتی (9/73) بود. در بعد محیطی دسترسی ناکافی پرسنل به بسته مراقبتی(3/91) و عدم ارتباط بین مراکز بهداشتی، شبکه بهداشت و بیمارستان(6/82) و در بعد مدیریتی کمبود تعداد پرسنل نسبت به تعداد مادران(7/95) و عدم آموزش به پرسنل در مورد نحوه‌ی اجرای بسته مراقبتی (3/78) بود. مشاهدات هم در مراکزبهداشتی نشان دادند که، مراقبت‌های دوران بارداری بیشتر شامل بررسی و معاینه فیزیکی مادران بوده، سوالات مصاحبه با آنها فقط در مورد علایم خطر و مشکل کنونی آنها، ازعلایم حیاتی فقط اندازه‌گیری فشارخون و آموزش‌ها فقط برای شیردهی و کلاس زایمان فیزیولوژیک بوده است.نتیجه‌گیری: ضروری است مدیران مراکز بهداشتی – درمانی نقش عمده ای را در برنامه‌ریزی در جهت بهبود و ارتقای کیفیت مراقبت‌های دوران بارداری از طریق افزایش نیروهای کاری، ایجاد کلاس و دوره های آموزش کوتاه مدت برای کارکنان، ارزشیابی مستمر خدمات کارکنان بهداشتی در حین ارایه خدمات مراقبتی و آموزشی و افزایش تعامل با پرسنل ایفا کنند.