تاثیرسبک های دلبستگی و ناگویی هیجانی بر پریشانی روانشناختی با میانجیگری ذهنی سازی در پرستاران

مقدمه: بهداشت و سلامت روانی کادر درمان یکی از نیازهای اجتماعی است، زیرا مراقبت از بیماران مستلزم داشتن نیروی درمانی است که از حیث بهداشت روانی و جسمانی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های دلبستگی و ناگویی هیجانی بر پریشانی روانشناختی با میانجیگری ذهنی سازی در پرستاران انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستان ها و مراکز درمانی شهر تهران در سال 1402 بودند که از میان آنها 210 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه کارکرد تاملی، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی کسلر استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و از نرافزار spss-26 وamos-24  استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از برازش مدل مفروض است. اثر مستقیم دلبستگی ایمن (4.04- t= ،0.28- = β) و ذهنی سازی (مولفه اطمینان) (2.93- t= ،0.26- = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و منفی بود. همچنین مسیر مستقیم دلبستگی ناایمن دوسوگرا (3.63 t= ،0.38 = β)، دلبستگی ناایمن اجتنابی (6.24 t= ،0.32 = β)، ناگویی هیجانی (10.80 t= ،0.44 = β) و  ذهنی سازی ( مولفه عدم اطمینان) (4.04 t= ،0.45 = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و مثبت بود. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاکی از  نقش میانجی ذهنی سازی  در رابطه بین سبک های دلبستگی و ناگویی هیجانی با  پریشانی روانشناختی بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 78 درصد از واریانس پریشانی روانشناختی را تبیین کردند.نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که یکی از سازه های مهم که از طریق روابط بین فردی در دوران کودکی به خصوص روابط دلبستگی بدست می آید، ظرفیت ذهنی سازی است. مراقبانی که دلبستگی ایمن ایجاد می کنند، معمولاً ظرفیت خوبی برای ذهنی سازی دارند. از سویی دیگر، بهبود ظرفیت ذهنی‌سازی، کاهش استرس بین‌فردی و افزایش اطمینان در نتیجه روابط دلبسته ایمن موجب می‌شود که افراد در شرایط استرس‌ زا از مکانیسم‌های پخته‌تر استفاده کنند؛ لذا وجود ظرفیت ذهنی‌سازی، بعدها تاب‌آوری افراد را بالا برده و آنها را در برابر پریشانی‌های روان‌شناختی از جمله افسردگی محافظت می‌نماید.

the effect of attachment styles and alexithymia on psychological distress with the mediation of mentalization in nurses

 introduction: health and mental health of the medical staff is one of the social needs, because taking care of patients requires medical personnel who are in a favorable state in terms of mental and physical health. therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effect of attachment styles and alexithymia on psychological distress with the mediation of mentalization in nurses.methods: the present research is a descriptive-correlation type of structural equations. the research community included all the nurses working in hospitals and medical centers in tehran in 2023, and 210 of them were selected by available sampling method. in order to collect data, adult attachment inventory, reflective functioning questionnaire, toronto alexithymia scale and kessler’s psychological distress questionnaire were used. for data analysis, pearson correlation, structural equation modeling and spss-26 and amos-24 software were used.results: the findings indicate the fit of the assumed model. the direct effect of secure attachment (β = -0.28, t=-4.04) and mentalization (confidence component) (β = -0.26, t=-2.93) on psychological distress was significant and negative. also, the direct path of ambivalent insecure attachment (t = 0.38, β = 3.63), avoidant insecure attachment (β = 0.32, t = 6.24), alexithymia (t = 0.44, 10.80) β) and mentalization (uncertainty component) (t = 4.04, β = 0.45) were significant and positive on psychological distress. the analysis of research findings indicated the mediating role of mentalization in the relationship between attachment styles and alexithymia with psychological distress. the results also showed that the research variables explained a total of 78% of the variance of psychological distress.conclusions: based on the findings of this research, it can be concluded that one of the important structures that is obtained through interpersonal relationships in childhood, especially attachment relationships, is the capacity for mentalization. caregivers who develop secure attachment usually have a good capacity for mentalizing. on the other hand, improving the mentalizing capacity, reducing interpersonal stress, and increasing confidence as a result of secure attachment relationships make people use more mature mechanisms in stressful situations; therefore, the existence of mentalizing capacity increases people’s resilience and protects them from psychological distress, including depression.