مدل نگهداشت پزشکان متخصص در استان‌های کمتر توسعه یافته و مناطق محروم

مقدمه: نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته دارای اهمیت فراوانی است به‌گونه‌ای که اگر به نگهداشت آنان توجه نشود باعث ایجاد مشکلاتی در سطح سلامت جامعه می‌گردد.روش‌: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کیفی بود. شرکت‌کنندگان در مطالعه شامل 20 نفر از خبرگان، پزشکان متخصص و مدیران حوزه بهداشت و درمان در استان های کمتر توسعه یافته و مناطق محروم بود که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و از آن‌ها جهت مصاحبه دعوت به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش گراندد تئوری استفاده شد و تمامی داده‌ها ازجمله نتایج حاصل از مبانی نظری، اسناد بالادستی و مصاحبه‌های انجام شده کدگذاری و طبقه بندی شدند.یافته‌ها: مدل نهایی شامل سه عامل سازمانی، محیطی و فردی نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم و کمتر توسعه بود. پس از تحلیل اسناد بالادستی، مصاحبه ها و انجام کدگذاری باز و کدگذاری انتخابی در بخش اسناد بالادستی 2 طبقه اصلی شامل رفاه پزشکان و حمایت اجتماعی و روانی از پزشکان و در بخش مصاحبه 8 طبقه اصلی شامل؛ امکانات موردنیاز پزشکان متخصص در مناطق محروم (10 مفهوم)، مشکلات نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم (18 مفهوم)، نتایج مثبت نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم (11 مفهوم)، نتایج منفی فقدان نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم (12 مفهوم)، شرایط انگیزشی نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم (13 مفهوم)، راهکارهای نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم (12 مفهوم)، عوامل عدم رغبت پزشکان متخصص در مناطق محروم (15 مفهوم) و شرایط کنونی پزشکان متخصص در مناطق محروم (9 مفهوم) استخراج و در مدل قرار گرفتند.نتیجه‌گیری: سه عامل اصلی سازمانی، محیطی و فردی در نگهداشت پزشکان متخصص در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته موثر هستند. بر این اساس، مدیران تصمیم گیر می‌توانند با توجه به عوامل شناسایی شده برنامه‌ریزی مدونی، به‌منظور بهبود شرایط نگهداشت و تامین نیروی انسانی موردنیاز در مناطق محروم به عمل آورند.

Model for retention of medical specialists in less developed provinces and deprived areas

Introduction: The maintenance of specialized physicians in deprived and less developed areas is of great importance so that if their maintenance is not considered, it will cause problems in the health of the community. Method: The present study was a qualitative study. Participants in the study included 20 experts, physicians and health managers in less developed provinces and disadvantaged areas who were selected by snowball sampling and invited for interviews. Grounded theory method was used to analyze the data and all data including the results of theoretical foundations, upstream documents and interviews were coded and classified.Results: The final model consisted of three organizational, environmental and individual factors of retention of specialist physicians in disadvantaged and underdeveloped areas. After analyzing the upstream documents, interviews and open coding and selective coding in the upstream documents section, the two main categories include physicianschr(chr('39')39chr('39')) welfare and social and psychological support of physicians, and in the interview section, the eight main categories include; Facilities needed by specialized physicians in deprived areas (10 concepts), problems in maintaining specialized physicians in deprived areas (18 concepts), positive results in maintaining specialized physicians in deprived areas (11 concepts), negative results, lack of specialized physicians in deprived areas (12 concepts) , Motivational conditions for keeping specialized physicians in deprived areas (13 concepts), strategies for keeping specialized physicians in deprived areas (12 concepts), factors of reluctance of specialized physicians in deprived areas (15 concepts) and the current situation of specialized physicians in deprived areas (9 concepts) Extracted and placed in the model.Conclusion: Three organizational, environmental and individual factors are effective in retaining specialist physicians in deprived and less developed areas. Accordingly, decisionmakers can plan according to the identified factors in order to improve the maintenance conditions and provide the required manpower in deprived areas.