رابطه سبک رهبری با عدالت سازمانی درک‌شده پرستاران

مقدمه: اولین و مهم ترین منبعی که کارکنان درخصوص اجرا یا عدم اجرای عدالت در سازمان با آن مواجه هستند، سرپرست یا مدیر مستقیم فرد است که به نوعی نسبت به کارکنان اختیار تام دارد.هدف: این پژوهش، تعیین رابطه سبک رهبری سرپرستاران و عدالت سازمانی درک شده توسط پرستاران بوده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی می باشد که در سال 1393 در بیمارستان های آموزشی عمومی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. از پرسشنامه ی بررسی سبک رهبری شبکه مدیریت بلیک و موتون (1960) برای سرپرستاران و از پرسشنامه ی عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) برای پرستاران استفاده شد. تعداد (50) سرپرستار که با روش تمام شماری استفاده شد و (336) پرسشنامه برای پرستاران در دسترس در بخش ها توزیع گردید. پایایی پرسشنامه ی شبکه مدیریتی بلیک و موتون با استفاده از روش آلفای کرونباخ(0/85= α) و با استفاده از روش آزمون باز آزمون (0/90= r) به دست آمد. آلفای کرونباخ جهت پایایی پرسشنامه ی عدالت سازمانی برای کل ابزار (0/93) تعیین شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه20 و با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، توکی، آنووا، کروسکال و الیس، تی مستقل انجام شد.یافته ها: بیشترین تعداد پرستاران (78%) تحت سبک رهبری تیمی قرار داشتند و با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه اختلاف میانگین درک پرستاران از عدالت سازمانی در 4 گروه سبک رهبری معنی دار بود (0/031=p). میانگین عدالت سازمانی (2/75) در سبک باشگاهی بیشتراز سایر سبک ها بود.نتیجه گیری: به پرستاران پیشنهاد می شود که دامنه سبک رهبری خود را توسعه دهند تا اداراک پرستاران از عدالت سازمانی بهبود یابد.