رابطه جامعه‌پذیری سازمانی و بی‌تفاوتی سازمانی در پرستاران

مقدمه: یکی از اولویت های مدیریت منابع انسانی به ویژه در مورد مشاغل دشوار و تنش زا همچون پرستاری، کاهش بی تفاوتی سازمانی است؛ چرا که روح بی تفاوتی در رفتار کارکنان، انگیزه کار و تلاش را از آنان می گیرد و می تواند زمینه ساز بسیاری از بروندادهای منفی گردد. در این زمینه به نظر می رسد که توجه به سیستم اجتماعی سازمان بتواند یکی از استراتژی های کاهش بی تفاوتی سازمانی باشد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی رابطه جامعه پذیری سازمانی و بی تفاوتی سازمانی در میان پرستاران بوده است.مواد و روش ها: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه پرستاران بیمارستان بعثت شهر سنندج مشتمل بر 539 نفر بوده اند.با استناد به جدول کرجسی و مورگان، تعداد 225 پرسشنامه به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده در میان پرستاران توزیع شد که از این تعداد، 161 پرسشنامه به صورت کامل بازگردانده شد. گردآوری داده ها با استفاده از دو پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی و بی تفاوتی سازمانی انجام گرفت. روایی و پایایی پرسشنامه ها نیز به ترتیب با استناد به نظر متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ تایید شد که به ترتیب برابر با 0.898 و 0.933 بود. در نهایت جهت تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss16 و استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد متغیر جامعه پذیری سازمانی برابر با 0.698 ±3.15 بوده است. میانگین و انحراف استاندارد متغیر بی تفاوتی سازمانی نیز برابر با 0.672 ±2.81 بود. بین جامعه پذیری سازمانی و بی تفاوتی سازمانی در میان پرستاران، رابطه منفی و معنادار وجود داشت (0.01>p). همچنین دو بعد تفاهم و حمایت همکاران، پیش بینی کننده منفی و معنادار بی تفاوتی سازمانی بودند (0.01 >p).نتیجه گیری: مدیران بیمارستانی می توانند از طریق روشن نمودن انتظارات از پرستاران، شفاف سازی قوانین و مقررات، نمایش رفتارهای حمایتی، توسعه فعالیت های مشارکتی و تصریح چشم انداز آینده سازمان، زمینه کاهش بی تفاوتی سازمانی در پرستاران را فراهم آورند.

The relationship between organizational socialization and organizational indifference in nurses

Introduction: One of the priorities of human resource management, especially in difficult and stressful occupations, such as nursing is reducing organizational indifference. Because the spirit of indifference in employee behavior reduces their motivation and effort and it can produce a lot of negative outcomes. In this regard, it seems that attention to social system of organization can be one of strategies to reduce organizational indifference.Aim: The purpose of this study was to investigate the relationship between organizational socialization and organizational indifference among nurses.Material Method: The method of study was desCRiptive correlation. The statistical population of the study was all nurses of Beasat hospital in Sanandaj city who consisted of 539 people. According to Krejcie and Morgan's table, 225 questionnaires were distributed randomly among nurses that 161 questionnaires were returned completely. Data were collected using organizational socialization and organizational indifference questionnaires. Thevalidity and reliability of the questionnaires were confirmed, according to experts, and CRonbach's alpha coefficient (0.898 and 0.933) respectively. Finally, the data were analyzed using Pearson Correlation test and Multiple Regression analysis by SPSS16.Results: The mean and standard deviation of the organizational socialization was 3.15 ± 0.698. Also, the mean and standarddeviation of the organizational indifference was 2.81 ± 0.672. There was a negative and Significant relationship between organizationalsocialization and organizational indifference among nurses (p <.01). In addition, two dimensions of understanding and peer support were negative and Significant predictors of organizational indifference (p <0.01).Conclusion: According to the findings, hospital nurse managers can reduce nursing organizational indifference by clarifying the expectations of nurses, clarifying laws and regulations, displaying supportive behaviors, developing participatory activities and highlighting the future vision of the organization.