مدلسازی برنامه نوبت?کاری پرستاران با توجه به معیارهای ارگونومی: یک مطالعه موردی در بیمارستان امام سجّاد(ع) رامسر

مقدمه: بسیاری از شاغلین در حرفه های مختلف از جمله پرستاران، با برنامه نوبتک?اری، مشغول به کارهستند. وجود نوبتک?اری مختلف و یا طولانی، می تواند سامت جسمی و روحی پرستاران را به مخاطرهبیندازد. از این رو این پژوهش، با توجه به معیارهای ارگونومی، به طراحی مدلی جهت برنامه نوبتک?اریمی پردازد تا مش لاکت ناشی از چرخش در زمان کار، برای پرستاران، به حداقل رسانده شود.روش کار: در این پژوهش، کلّ پرستاران ) 35 نفر( شاغل در بخش اورژانس بیمارستان امام سجّاد)ع(ssi ریتم سیرکادین( و ( meq رامسر وارد مطالعه شدند. با پاسخگویی ایشان به پرسشنامه های)خصوصیّات فردی و اجتماعی(، اطلاعات حاصل از آنها، تبدیل به مدل شده و از تطبیق آنها با اصولریتم سیرکادین، مدل مجدّدا مورد بازسازی قرار گرفته است. مدل نهایی توسط نرم افزار گمزاجراگردیده و در انتها برنامه نوبت کاری با معیارهای ارگونومی پیشنهاد شده است. )gams()z = 1.110223 e - یافته ها: برنامه نوبت کاری برای هر پرستار طراحی شد. مقدار تابع هدف ) 16بدست آمده بیانگر این مطلب است که مدل طراحی شده بسیار نزدیک به مدل ایده آل می باشد.در صورت افزودن 5 نفر به شاغلین فعلی، برنامه پیشنهادی نوبتک?اری می تواند با توجه به قوانینو سیاست های بیمارستان، از طرفی کارایی و رضایت پرستاران را بهبود بخشد و از طرف دیگر آثاراختالات ناشی از نوبت کاری آنان را کاهش دهد.نتیجه گیری: بیمارستان ها می توانند با اعمال رویکردی علمی در جهت تنظیم برنامه کاری پرستاران،نیروی کاری با انگیزه تر و سالم تر داشته باشند و تعداد نیروی از کار افتاده و میزان بازنشستگی زودرسنیز کاهش یابد.