تحلیل بیومکانیکی ایستگاه های بلند کردن دستی بار و ارایه راهکارهای ارگونومیکی در کمک بهیاران

مقدمه: وظایف بلند کردن دستی بار بطور گسترده در بسیاری مشاغل وجود دارد. پرسنل شاغل در بخش های درمانی به به دلیل بلند کردن دستی بار ، در معرض ریسک بالای اختلالات اسکلتی- عضلانی هستند. شیوه نادرست بلند کردن بار، یک ریسک فاکتور مهم برای ایجاد کمردرد محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه، تحلیل بیومکانیکی بارهای وارد بر کمر کمک بهیاران در فعالیت جابه‌جایی دستی کارتن های سرم 5/12 کیلوگرمی در بیمارستان و ارایه راهکارهای ارگونومیکی موثر در پیشگیری از کمردرد می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به‌صورت تحلیلی در یکی از بیمارستان های شهرستان اهواز در سال 1392 انجام شده است. پوسچرهای مورد ارزیابی از طریق مشاهده و عکس‌برداری، نمونه‌برداری شدند. سپس شاخص بلند کردن بار کمپلکس، بوسیله معادله niosh و تخمین نیروهای فشاری وارده به مهره های l5/s1 به ‌عنوان شاخص کمی با استفاده از نرم افزار3dsspp، طی2 مرحله قبل و بعد از مداخله محاسبه شد. سپس نتایج با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین مقدار rwl در ردیف بالا 89/9 کیلوگرم و کمترین مقدار آن در ردیف پایین 44/5 کیلوگرم می‌باشد. بیشترین و کمترین میزان نیروی فشاری نیز در ردیف‌های پایین و بالا به ترتیب 6727 و 3707 نیوتن می‌باشد. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد کاهش معنی داری بین مقادیر شاخص کمپلکس بلند کردن بار (cli) و همچنین میانگین نیروی فشاری در قبل و بعد از اعمال اصلاحات در ایستگاه کار می باشد. نتیجه‌گیری: از طریق تحلیل بیومکانیکی ایستگاه های کار به‌ صورت کمی و کیفی می توان ارزیابی دقیق‌تری انجام داد و شرایط ارگونومیکی ایستگاه های کار را با دقت بیشتری اصلاح و تعدیل نمود.