ارتباط درگیری شغلی با ویژگی‌های جمعیت شناختی معلمان مقطع راهنمایی دالاهو (کرمانشاه) در سال 1392

مقدمه :درگیری شغلی به میزان دلبستگی روانی فرد به شغل خود اطلاق می شود و از دیدگاه ارگونومی، کارکنان با درگیری شغلی بالا به شغلشان اهمیت بیشتری داده و عملکرد مطلوب‌تری دارند. هدف مطالعه حاضر، تعیین میزان درگیری شغلی و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیکی معلمان مقطع راهنمایی شهرستان دالاهو (کرمانشاه) بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به ‌صورت مقطعی بر روی 211 نفر از معلمان (161 مرد و 50 زن) انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه درگیری شغلی کانونگو جمع آوری گردید. داده ها با آزمون های آماری اسپیرمن، تی تست مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری، 05/0 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: معلمان دارای میانگین سن 21/32 و سابقه کاری 49/8 سال بودند. 3/22%، 5/54% و 2/23% معلمان به ترتیب سطح درگیری شغلی کم، متوسط و بالا را داشتند. درگیری شغلی افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد (027/0p=) و افراد بدون شغل دوم، بیشتر از افراد دارای شغل دوم (006/0p=) بود. بین سن، جنس، سابقه کار و سطح تحصیلات با میزان درگیری شغلی رابطه معناداری یافت نگردید (05/0p?).نتیجه گیری: به‌ طورکلی سطح درگیری شغلی معلمان کم و متوسط بود. از مهم‌ترین دلایل آن حقوق نسبتاً پایین، دو یا چندشغله بودن و نداشتن جایگاه اجتماعی بالا بود. افزایش حقوق، تسهیلات ویژه مانند وام های کم ‌بهره و ایجاد شرایط ارتقا سطح علمی برای معلمین شبیه به اعضای هییت علمی می تواند در درگیری شغلی و وابستگی روانی آن‌ها به شغل شان موثر باشد.