ارزیابی روشنایی داخلی مدارس دخترانه شهر همدان در سال های 85 و 93

مقدمه: درمحیط های آموزشی تامین کیفیت بصری در پیشرفت تحصیلی اهمیت بالایی دارد. ایجاد آسایش بصری و افزایش بازدهی و رغبت جهت تحصیل، از جمله فواید تنظیم روشنایی کلاس درس و جلوگیری از اختلال در بینایی دانش آموزان است. این مطالعه با هدف ارزیابی شدت روشنایی داخلی مدارس دخترانه شهر همدان در سال های 1385و1393 انجام شده است تا بتواند به شناسایی مشکلات احتمالی آن بپردازد. مواد و روش کار: این مطالعه در دو مقطع زمانی، در سال های 1385 و 1393 در مدارس دخترانه شهر همدان انجام پذیرفته است. در هر مقطع زمانی، متوسط روشنایی عمومی و موضعی بر روی تخته سیاه کلاس های درس با روش های توصیه شده انجمن مهندسین روشنایی آمریکای شمالی در روزهای غیر آفتابی توسط دستگاه لوکس متر اندازه گیری، محاسبه و با حد مجاز توصیه شده استاندارد آیین نامه بهداشت مدارس و انجمن مهندسین روشنایی آمریکای شمالی مقایسه گردید. علاوه بر شدت روشنایی، وضعیت معیارهای کیفیتی شامل الگوی چیدمان چراغ ها، نگه داری چراغ ها، وجود سایه روشن، نظافت سطوح داخلی، نگهداری سامانه روشنایی، نوع چراغ و تناسب فنی طراحی نیز بررسی گردید.یافته ها: با توجه به همه معیارهای مطلوبیت، در هر دو مقطع ارزیابی، کمتر از %25 کل اماکن مورد بررسی از روشنایی مطلوب برخوردار بوده اند به طوریکه در سال 85 فقط 16% از کلاس های درس دارای روشنایی عمومی مطلوب بوده اند و در سال 93 شدت روشنایی تمامی کلاس ها در محدوده غیر قابل قبول قرار گرفته و شدت روشنایی موضعی بر روی تخته سیاه تنها %6 کلاس درس در محدوده استاندارد قرار داشت. همچنین نتایج ارزیابی نشان می دهد ضرایب بازتابش سطوح در بازه مطلوب قرار دارند.نتیجه گیری: عدم وجود روشنایی مطلوب عمومی و موضعی بر روی تخته سیاه مدارس در سال 93 و مقایسه آن با نتایج ارزیابی روشنایی سال 85، نشان دهنده این امر است که هنوز مشکل تامین روشنایی برای مدارس پابرجاست. الگوی چیدمان نامناسب و استفاده از لامپ های رشته ای و نامناسب را می توان از عمده دلایل وضعیت نامناسب نتایج ارزیابی روشنایی مدارس دخترانه شهر همدان نام برد.