رابطه کیفیت زندگی کاری با سطح مشارکت و استرس در کارکنان مراکز بهداشتی درمانی

مقدمه: کیفیت زندگی کاری یکی از مهمترین موضوعات مدیریت منابع انسانی است که با رضایت شغلی، ترک شغل، میزان گردش مالی، شخصیت و استرس ناشی از کار مرتبط است. در این پژوهش هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و مشارکت و سطوح استرس در بین کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهری بود. مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی/ تحلیلی و مقطعی بود که بر روی 124 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهرستان همدان به روش تصادفی انجام شد.از پرسشنامه های سنجش کیفیت زندگی کاری والتون، سنجش مشارکت بلچر و استرس برای دستیابی به اهداف پژوهش استفاده شد و ازآزمون پیرسون برای تعیین ارتباط بین متغیرها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد 3/40 درصد افراد سطح مشارکت کلی را کم، 7/38 درصد در حد متوسط و 21 درصد میزان مشارکت را زیاد دانسته اند، همچنین 4/73 درصد افراد سطح استرس ادراک شده پایین و 6/26 درصد سطح استرس ادراک شده را زیاد گزارش کرده اند. یافته های تحقیق تایید کردند که بین مشارکت و سطح کیفیت زندگی کاری افراد رابطه معنی دار مثبت برقرار است (33/0r= ، 001/0 p-value < )، همچنین بین کیفیت زندگی کاری و استرس رابطه منفی وجود دارد، ( 015/0 p-value=، 219/0( r=-.نتیجه گیری: با شناخت سطح استرس و مشارکت کارکنان و با ارایه و پیاده سازی استراتژیهای مناسب مشارکت و کاهش استرس ،می توان کیفیت زندگی کاری و نهایتاً بهره وری سازمان‌های ارایه کننده خدمات بهداشتی را افزایش داد.