مقایسه نیروهای وارد بر کمر در وظایف جابجایی دستی بیمار

مقدمه: جابجایی دستی بیمار یکی از ریسک فاکتورهای مهم در بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در بین کارکنان مراقبت‌های بهداشتی می‌باشد. هدف این مطالعه تخمین بار مکانیکی وارده بر کمر در وظایف جابجایی دستی بیمار در کارکنان است. مواد و روش ها: در این مطالعه، 10 نفر از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی وظایف معمول جابجایی دستی بیمار را به‌صورت یک‌نفره و دونفره انجام دادند. از این افراد جهت تعیین پوسچر از دو بعد مقابل و پهلو فیلم‌برداری شد و به‌وسیله force plateمقدار باری از وزن بیمار که کارکنان جابجا می‌کنند تعیین گردید. سپس با داده‌های جمع‌آوری‌شده نیروهای وارد به کمر طی انجام وظایف جابجایی دستی بیمار به‌وسیله 3dsspp برآورد شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد در بین 4 وظیفه مورد مطالعه بیشترین نیروی فشاری وارد بر دیسک مهره‌های l4/l5 و l5/s1و نیروی برشی وارد بر دیسک بین مهره‌های l4/l5 به ترتیب 863 3591، 827 3342 و 122 252 نیوتن مربوط به نشاندن بیمار روی ویلچر و بیشترین نیروی برشی l5/s1، 36±432نیوتن مربوط به نشاندن بیمار روی تخت می‌باشد. میانگین نیروی‌های وارد بر کمر طی انجام وظایف به‌جز وظیفه نشاندن بیمار روی ویلچر به‌صورت یک‌نفره و دونفره اختلاف قابل‌ملاحظه‌ای وجود ندارد)05/0 p)نتیجه گیری: در بین وظایف مورد مطالعه تنها وظیفه نشاندن بیمار روی ویلچر نیرویی بیش از حد توصیه شده niosh را بر کمر وارد می‌کند. حمل دستی دونفره در بیشتر وظایف این مطالعه کاهش قابل‌ملاحظه‌ای ایجاد نکرده است لذا برای کاهش نیروهای وارد بر کمر نیاز به انجام مداخلات ارگونومیکی از جمله طراحی تخت، استقرار مناسب تخت‌ها و آموزش می‌باشد.