بررسی ارتباط بین فاکتورهای روانی – اجتماعی و حوادث شغلی در کارگران طرح اقماری دکل های نفتی شرکت ملی حفاری ایران

مقدمه: عوامل روانی ـ اجتماعی در اغلب محیط های کاری وجود دارند که می توانند جنبه های مختلف سلامتی کارگران را تحت تاثیر قراردهند. مشکلات روانی ـ اجتماعی می توانند منجر به اختلالات اسکلتی ـ عضلانی مرتبط با کار، افزایش ریسک بیماری های قلبی عروقی، تاثیر بر کیفیت زندگی کاری افراد، غیبت از کار، افسردگی، جنبه های مختلف سلامت افراد و جراحات و حوادث شغلی شوند. هدف مطالعه حاضر بررسی مشکلات روانی ـ اجتماعی و ارزیابی ارتباط آن ها با حوادث شغلی غیرمنجر به فوت در بین کارکنان شرکت ملی حفاری ایران بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر ار نوعی مقطعی بود که با استفاده از نسخه کوتاه پرسشنامه روانی ـ اجتماعی کپنهاگن در روی 270 کارگر شاغل در سیستم اقماری شرکت ملی حفاری صورت پذیرفت. سابقه حوادث در یک سال گذشته با استفاده از روش خودگزارش دهی گردآوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16.0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ریسک حادثه برای کارگران با سرعت کار بالا (55/1 or=)، نیازمندی های عاطفی زیاد (62/1 or=)، ضریب نفوذ بالا در کار (5/1 or=)، کیفیت رهبری پایین (8/1 or=)، حمایت اجتماعی کم (87/1 or=) و فرسودگی شغلی بالا (72/1 or=) در بین گارگران حادثه دیده بیشتر از کارگران بدون حادثه بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین حوادث شغلی و برخی ابعاد روانی ـ اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد و توصیه می شود که این موارد در برنامه های پیشگیرانه گنجانده شوند.