اثربخشی برنامه ارگونومی مبتنی بر مدیریت استرس شغلی بر شاخص توانایی کار و استرس شغلی کارگران در یک صنعت تولید قطعات خودرو

زمینه و هدف: در صنعت تولید خودرو، مونتاژکاران به دلیل بار کاری زیاد در معرض استرس شغلی هستند. استرس با توانایی کار ارتباط دارد و می تواند بر آن تاثیر منفی بگذارد. این پژوهش تاثیر برنامه ارگونومی مبتنی بر مدیریت استرس شغلی (ergojsi) بر شاخص توانایی کار و استرس شغلی مونتاژکاران را در یک کارخانه تولید قطعات خودرو بررسی کرده است.روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای و به روش پیش آزمون و پس آزمون در بخش مونتاژ یک کارخانه تولید قطعات خودرو انجام شد. گروه نمونه شامل 80 نفر از شاغلان این بخش بود و نمونه گیری بصورت سرشماری صورت گرفت. تجزیه و تحلیل ها داده ها به روش های آماری ویلکاکسون، t زوجی و آزمون ساین تست انجام شد. برنامه مداخله ای ارگونومی مبتنی بر استرس شغلی (ergojsi) به مدت 8 هفته اجرا شد. پرسشنامه های استرس شغلی (bjsq)، شاخص توانایی کار (wai)، چک پوینت های ارگونومی (ecp) و پیشگیری از استرس در محیط کار (سازمان بین‌المللی کار) ابزار پژوهش بودند. ارزیابی میزان استرس شغلی بر اساس دو معیارa و b؛ استرس بالا به عنوان بالاترین سطح واکنش استرس (معیارa ) و داشتن سطح متوسط یا بالاتر واکنش استرس، همراه با داشتن بالاترین میزان استرسور شغلی یا کمترین حمایت اجتماعی در محل کار (معیار b) برای کارکنان تعیین شد. یافته ها: برنامه مداخله ای به طور معناداری نمره توانایی کار کارگران را افزایش داد (0/001>p). همچنین سطح توانایی انجام کار در 16/25 درصد از کارگران افزایش یافت (0/012p=). به علاوه، نمره استرس شغلی کارگران، به میزان فراوانی کاهش یافت (0/05>p). تغییرات کمی در کاهش استرس براساس معیار a (51/25 درصد) و براساس معیارb پرسشنامه استرس شغلی bjsq (27/5 درصد) مشاهده شد که از لحاظ آماری معنادار‌ بود (0/001>p).نتیجه گیری: برنامه مداخله ای مدیریت استرس شغلی) (ergojsi با رویکرد فردی و سازمانی بر کاهش استرس شغلی و افزایش شاخص توانایی کار کارگران مونتاژ کارخانه تولید قطعات خودرو موثر بود. بنابراین، این برنامه ارگونومی مشارکتی که رویکردی یکپارچه دارد، می تواند سلامت روانی کارکنان را بهبود دهد.

Effectiveness of Ergonomics Job Stress Intervention (ERGO-JSI) on the Work Ability Index and Job Stress of Workers in an Auto Parts Manufacturers

Background and Objectives: In the automotive industry, assemblers are at the risk of job stress. There is relationship between job stress and work ability index, and job stress can impact on work ability index negatively. Therefore, this study investigates the effect of ergonomic job stress intervention (ErgoJSI) on the work ability index and job stress of assemblers in an auto parts factory.Methods: It was an interventional study with pre and posttest design in the assembly section of an auto parts factory. The sample group included 80 persons who were working in this section and they were selected totally. The interventional Ergonomicsbased on Job Stress Program was performed for eight weeks. Job stress questionnaires (BJSQ), work ability index (WAI), ergonomic check points (ECP), and stress prevention in the workplace (International Labor Organization) were used as research tools.Results: The ergonomic job stress intervention (ErgoJSI) was found to be significant on the work ability index (P <0.001). The level of work ability index was increased by 16.25% for workers (P = 0.01). Furthermore, the job stress was decreased significantly (P <0.05). The quantitative changes in the level of job stress towards reduction were based on the BJSQ criteria A (51.25%) and criteria B (27.5%); these differences were found to be significant (P <0.001).Conclusion: Individual and organizational approaches which used for the interventional Ergonomic based on Job Stress Management Program has been effective on the decreasing of job stress and the increasing of work ability index of assemblers. Therefore, this Participatory Ergonomics Program which has an integrated approach can be improved the mental health of staff.