پیش‌بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد فرهنگ خطاپذیری در کارکنان یکی از واحدهای صنعتی شهر تهران

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین علل حوادث صنعتی، که 90 درصد آن مرتبط با عامل انسانی است، نپذیرفتن خطاها به دلیل نگرانی از سرزنش و پنهان کردن آنهاست. در این پژوهش ارتباط بین دو متغیر تعیین و سپس پیش بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد فرهنگ خطا پذیری در کارکنان یک واحد صنعتی در شهر تهران بررسی شد.روش کار: این پژوهش توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی انجام شد. از جامعه آماری 320 نفری نمونه ای 181 نفری متشکل از کارکنان عملیاتی و ستادی به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های اطلاعات فردی و شغلی، فرهنگ خطاپذیری و فرهنگ ایمنی بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با نرم افزار spss نسخه 22 استفاده شد.یافته ها: ارتباط بین ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی و خطاپذیری 0/84 (0/001>p) و توان پیش بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد مختلف فرهنگ خطاپذیری 0/70(0/05>p) است. بین ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی، سطح تبادل اطلاعات، آموزش و تعهد مدیریت به ترتیب بیشترین ارتباط را با میانگین فرهنگ خطاپذیری دارند. همچنین سطح تبادل اطلاعات بیشترین و اولویت به ایمنی کمترین ارتباط را با فرهنگ خطاپذیری نشان داد. بنابراین تبادل اطلاعات می تواند به بهبود مستمر فرهنگ خطاپذیری منجر شود. نتیجه گیری: به روش ارزیابی فرهنگ خطاپذیری می توان فرهنگ ایمنی کارکنان سازمان را با سطح اطمینان بالایی پیش بینی کرد که رابطه مستقیم فرهنگ خطاپذیری و فرهنگ ایمنی را نشان می دهد. افزایش فرهنگ خطاپذیری به طور مستقیم باعث می شود فرهنگ ایمنی رشد کند.

Prediction of safety culture based on of dimensions of just culture in of one of the industrial sections of Tehran

Background and Objectives: One of the most important causes of industrial incidents, of which 90% is related to human factors, is to refuse to accept errors because of fear of blaming and concealing them. In the present study, the relationship between just culture and safety culture was investigated in one of the industrial sections of Tehran. Methods: The research was descriptiveanalytic and conducted as a crosssectional study. Out of 320 a sample of 181 staff who worked at the operational and administrative sections were selected in an accessible manner. The research instruments consisted of questionnaires of personal and occupational information, just culture and safety culture. Data was analyzed using, Pearson correlation coefficient and multivariate regression by SPSS22 software.Results: The relationship between different dimensions of safety culture and just culture is 0.84 (P<0.001). The power prediction of safety culture is based on different dimensions of the just culture 0.70 (P<0.05). Between different dimensions of safety culture, the level of information exchange, education and management commitment are most closely related to mean of just culture. Also, the level of information exchange is the highest and safety priority shows the least link with the just culture. Therefore, the exchange of information can lead to a continuous improvement of the just culture.Conclusion: Evaluating the just culture, the safety culture of the employees of the organization can be predicted with a high level of certainty, which shows the direct relationship between the just culture and the safety culture. So, increasing the just culture directly contributes to the development of the safety culture.