ارزیابی اثربخشی آموزش ارگونومی در اصلاح روش‌های کاری در کارکنان اداری بیمارستان

زمینه و هدف: کار با کامپیوتر در مدت طولانی، در شرایط استاتیک و وضعیت بدنی نامناسب ممکن است منجر به ناراحتی های اسکلتی عضلانی شود. هدف از مطالعۀ حاضر اثربخشی آموزش و تمرین ارگونومیکی در بهبود روش کار میان کاربران کامپیوتر در مشاغل اداری در سال 1395 بوده است.روش کار: این مطالعۀ توصیفی تحلیلی به صورت مداخله ای روی 28 نفر از کارکنان اداری بیمارستان ولایت دامغان اجرا شد. به منظور تعیین سطح احتمال خطر ارگونومیکی، وضعیت بدنی افراد قبل و 6 ماه بعد از مداخله با کمک روش rosa ارزیابی شد. همچنین به منظور افزایش آگاهی پرسنل از برنامه های آموزش اصول ارگونومیکی استفاده شد. درنهایت از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل برای تجزیه وتحلیل داده های آماری استفاده شد.یافته ها: پیش از اجرای برنامۀ مداخلۀ آموزشی مهم ترین ریسک فاکتور در وضعیت های بدنی افراد به ترتیب در نواحی گردن (0/009=p)، آرنج (0/019=p) و شانه (0/031=p) بوده که پس از مداخله این سطح خطر در اندام های یادشده کاهش یافت و این مقدار تغییر، معنی دار بود. همچنین متغیرهای سن (0/028=p)، جنسیت (0/015=p)، شاخص تودۀ بدنی (0/040=p)، سطح تحصیلات (047/0=p) و سابقۀ شغلی (025/0=p) تاثیر معنادار بر امتیاز نهایی rosa داشت.نتیجه گیری: نتایج، بیانگر شیوع علائم اختلالات اسکلتی عضلانی و سطح ریسک ارگونومیک محاسبه شده به روش rosa است که به مداخلۀ ارگونومی در طراحی محیط، ابزار و تجهیزات هم زمان با مداخلۀ آموزشی نیاز دارد.