بررسی ارتباط عوامل روانی - اجتماعی و خستگی در بین پرستاران

مقدمه: عوامل روانی -اجتماعی و خستگی به عنوان عوامل مهم در عملکرد پرستاران می باشند. از آنجاییکه چگونگی ارتباط عوامل روانیاجتماعی و خستگی کمتر شناخته شده است لذا مطالعه حاضر با هدف ارتباط بین عوامل روانیاجتماعی با خستگی در بین پرستاران شاغل صورت گرفته است.روش کار: در این مطالعه مقطعی، 270 نفر از پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بصورت تصادفی شرکت نمودند. پرسشنامه محتوی شغلی و پرسشنامه خستگی شغلی سوئدی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) ابعاد کنترل 66/32 (7/36)، مطالبات روانی شغل 35/47 (3/68)، حمایت اجتماعی 22/31 (2/64)، مطالبات فیزیکی شغل 15/22 (2/18)، عدم امنیت شغلی 8/72 (4/06) کسب گردید. ابعاد کنترل و حمایت اجتماعی در سطح پایین قرار داشت همچنین ابعاد مطالبات فیزیکی و مطالبات روانی در سطح بالا قرار داشت که نشان دهنده استرس بالا است. براساس نتایج، دو بعد مطالبات فیزیکی و مطالبات روانی با تمامی ابعاد خستگی رابطه معنی داری نشان داد (p<0.001).نتیجه گیری: اکثریت پرستاران با سطح بالایی از استرس شغلی مواجه بودند. در میان عوامل روانیاجتماعی، مطالبات فیزیکی موثرترین عامل مرتبط با خستگی شناسایی شد. هرگونه برنامه مداخله ای همه جانبه در عوامل روانی اجتماعی محیط کار به منظور کاهش استرس و بالطبع آن خستگی می تواند به بهبود کیفیت خدمات درمانی و جلوگیری از خطاهای پزشکی کمک نماید.