مطالعه تطبیقی پیشران ‌های شکل ‌گیری علم شهروندان به عنوان رهیافتی نوین در سیاستگذاری بخش عمومی

نوآوری در حکمرانی و استفاده از فرایندهای جدیدی برای رسیدگی به مشکلات جامعه مستلزم استفاده از رویکردی جدید است. یکی از رویکردهای نوین حکمرانی، تعامل شهروندان با دولت و نقش دادن به مردم برای درگیر شدن در تصمیمات و مشارکت در تعیین اولویت‌ها است. این مطالعه بر علم شهروندان به عنوان یک ابزار برای تحقق رویکرد مشارکتی میان مردم و دولت متمرکز شده و با مرور پیشینه و تحلیل محتوای کیفی به شناسایی پیشران‌های شکل‌گیری علم شهروندان پرداخته و پیشران‌ها را از سه منظر فراهم بودن زمینه، تمایل سیاستگذران به اتخاذ رویکرد مشارکتی و تمایل شهروندان به مشارکت بررسی کرده است. در این مرحله پیشران‌هایی مانند حفاظت از حریم خصوصی و مالکیت ایده، فراهم بودن فناوری برای مشارکت مردم، اعتماد شهروندان و شفاف‌سازی امور، کنترل تضاد‌منافع، آموزش رسمی، درآمد و میزان اوقات فراغت شناسایی شد. سپس با مطالعه تطبیقی، مبتنی بر آمارها و شاخص‌های بین‌الملل، وضعیت بالقوه کشور و توانمندی آن در اجرای پروژه‌های مشارکتی با سه کشور پیشرو آمریکا، استرالیا و آلمان مقایسه شده است. در این راستا، شاخص‌هایی به عنوان شاخص‌های بازنمای پیشرانِ علم شهروندان در چهار کشور مطالعه شد. یافته‌ها نشان داد ایران به لحاظ شاخص‌های بررسی‌شده در وضعیتی پایین‌تر از کشورهای ذکرشده قرار دارد که باعث ایجاد تعادلی نامطلوب میان شهروندان و سیاستگذاران شده است به طوری که هیچ یک از طرفین آمادگی لازم برای پذیرش رویکرد مشارکتی را ندارند و این به حفظ وضع موجود و دشواری تغییر، دامن زده است. در پایان پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت در کشور ارائه شده است.

a comparative study of the drivers of citizen science formation as a new approach in public sector policymaking

innovation in governance and the use of new processes to address society’s problems requires the use of a new approach. one of the new governance approaches is the interaction of citizens with the government and giving people a role to be engaged in decisions and participate in setting priorities. this study focused on citizen science as a tool for the approach of public and government participation. by reviewing the literature and using the strategy of content analysis, it has identified the drivers for the formation of citizens’ science and has examined the drivers from the three perspectives of availability of context, the willingness of policymakers to adopt a participatory approach, and the willingness of citizens to participate. in this step, drivers such as protection of privacy and ownership of ideas, availability of technology for people’s participation, trust of citizens and clarification of affairs, control of conflict of interest, formal education, income and amount of free time were identified. then, with the comparative strategy, based on statistics and international indicators, the country’s potential situation and its ability to implement collaborative projects have been compared with the three leading countries of america, australia and germany. in this regard, indicators were studied as representative of citizens’ knowledge drivers in four countries. the findings showed that iran is in a lower position than the mentioned countries in terms of the investigated indicators, which has created an unfavorable balance between citizens and policy makers, so that none of the parties are ready to accept a cooperative approach, and this makes maintain the status quo and makes the change difficult. at the end, suggestions are provided to improve the situation in the country.