شناسایی بسترهای موثر بر کارآفرینی محصولات فرهنگی در ایران

بر اساس بررسی‌‌های انجام‌شده، عمده تحقیقات در موضوع کارآفرینی، به کارآفرینی در صنعت پرداخته است. اما لازم است به‌‌ بررسی و شناسایی فرآیند‌‌های کارآفرینانه‌‌ فرهنگی، خصوصاً کارآفرینی در زمینه محصولات فرهنگی نیز پرداخته شود. شناسایی بسترهای موثر بر کارآفرینی محصولات فرهنگی، امکان رشد را برای اصحاب فرهنگ، کارآفرینان فرهنگی و ملاحظات لازم را برای سیاست‌‌گذاری دولتی آشکار می‌سازد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی بسترهای موثر بر کارآفرینی محصولات فرهنگی در ایران و به روش کیفی از نوع تجزیه‌وتحلیل مضمون است. داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و عمیق با 13 نفر در سه حوزه‌ کارآفرینان محصولات فرهنگی، اساتید فرهنگ و هنر و سیاست‌گذاران این حوزه با استفاده از تکنیک گلوله برفی گردآوری شد و با استفاده از کدگذاری باز و محوری در سه سطح موردبررسی و تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست‌آمده در قالب پنج محور مجزا طبقه‌بندی شد که عبارت‌اند از: الگوی ذهنی مصرف و تولید آزاد فرهنگی در جامعه، ایجاد چشم‌انداز مشترک توسعه‌ فدرالیزم فرهنگی در جامعه، نظام‌های فرهنگی خدمت‌رسان در جامعه، توسعه‌ قابلیت‌های شخصی کارآفرینان محصولات فرهنگی در جامعه و یادگیری خلاقانه‌ فرهنگ در جامعه. هریک از این محورها خود شامل زیرمقولاتی هستند که در این مقاله به آن‌ها پرداخته ‌شده‌است. کلیدواژه‌ها:

Identifying the Effective Contexts for Entrepreneurship of Cultural Products in Iran

Survey results indicate that the majority of studies on entrepreneurship have merely focused on industrial entrepreneurship. Studying and distinguishing the cultural entrepreneurial processes, particularly entrepreneurship that concerns cultural goods is necessary to establish a developed country in various industrial, social, political, and cultural aspects. These conditions are deemed essential for the fulfillment of any other end as well as providing the fundamental grounds for the growth of cultural entrepreneurship, distinguishing the contexts that impact the entrepreneurship of cultural goods renders the feasibility of development for the involved individuals and cultural entrepreneurs, alongside implementing the necessary considerations for government policies. Accordingly, the present study strives to distinguish the effective contexts for entrepreneurship of cultural goods in Iran and further presents a qualitative method of content analysis. Data were gathered through semistructured and indepth interviews conducted with thirteen individuals that were included within the three respective areas of cultural goods entrepreneurs, culture and art professors, and policymakers, by employing the snowball sampling technique. Accordingly, the gathered data were further analyzed via open and axial coding at three levels. Conclusively, the obtained results were classified into five separate axes, which are listed as the mental pattern of independent cultural consumption and production in society, establishing a shared vision for the advancement of cultural federalism in society, cultural systems providing services in society, cultivating the personal capabilities of cultural entrepreneurs in society, and productive culture learning process in society. Each of these designated axes includes subcategories that have been addressed in this study.