واکاوی چالش‌های نهادی تبادلات سرمایه‌گذاران خطرپذیر با شرکت‌های فناوری‌محور

قش شرکت های کوچک فناوری محور در توسعه کشورها بر کسی پوشیده نیست. اما عدم دسترسی به سرمایه، یکی از بزرگترین موانع رشد این شرکت هاست. سرمایه گذاران خطرپذیر در تامین سرمایه این شرکت ها بیشترین نقش را دارند حال آنکه صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران توسعه یافته نیست. از آنجا که یکی از مهم ترین دلایل این مساله، چالش هایی است که سرمایه گذاران و شرکت های فناوری محور در تعامل با یکدیگر دارند این مطالعه تلاش داشته این چالش ها را در مراحل مختلف فرآیند سرمایه گذاری خطرپذیر واکاوی نماید. در این مطالعه، 29مصاحبه عمیق از خبرگان اخذ و داده های به دست آمده با روش نظریه برخاسته از داده ها، تجزیه و تحلیل شد. در انجام این کار، رویکرد نهادی مدنظر بوده چون این نهادها هستند که انگیزه ها و چگونگی ارتباط میان بازیگران از جمله سرمایه گذاران خطرپذیر و بنگاه های کوچک فناوری محور را تعیین می کنند. نتایج (که با استفاده از مدل نهادی ویلیامسون جمع بندی شدند) نشان می دهد که نهادهایی همچون استانداردهای افشاء اطلاعات، مالیات، مالکیت فکری و حقوق صاحبان سهام، اجرای قراردادها، جهت گیری های حمایتی حاکمیت در تامین مالی فناوری، نهادهای مالی و برخی نهادهای فرهنگی-اجتماعی همچون ضعف فرهنگ کار تیمی، در ایجاد مساله مورد پژوهش نقش اساسی دارد. لذا توصیه می شود سیاست گذاران به جای مداخله مستقیم برای توسعه صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر، موانع نهادی را اصلاح نمایند.