الگوی تصمیم‌گیری توسعه تعاملات صنعتی دانشگاه با توجه به سازوکارها و بازیگران خارجی متنوع

ارتباط دانشگاه با صنعت زمینه لازم را برای تبدیل دانشگاه به دانشگاه کارآفرین فراهم می‌آورد که این امر مستلزم شناخت صحیح از بازیگران حوزه صنعت و نیز سازوکارهای تعامل و انتقال دانش با آن‌ها می‌باشد. تنوع سازوکارهای تعاملی دانشگاه با صنعت و نیز تعدد بازیگرانی که یک دانشگاه می‌تواند با آن‌ها همکاری داشته باشد، لزوم اولویت‌بندی گزینه‌های تعامل دانشگاه با بازیگران خارج از آن را نشان می‌دهد. در این مقاله، الگویی برای شناسایی مهم‌ترین اولویت‌های همکاری از منظر دانشگاه ارائه شده‌است تا بتوان با شناخت اولویت‌ها، برنامه‌ریزی و زمینه‌سازی لازم برای توسعه تعاملات صنعتی، دانشگاه را سامان داد. در این الگو، نخست فهرست‌هایی از همکاران/بازیگران بالقوه و نیز سازوکارهای همکاری دانشگاه با صنعت شناسایی می‌شود که ترکیب آن‌ها گزینه‌های بالقوه تعاملات دانشگاه را ایجاد خواهد‌کرد، سپس فهرستی از معیارهای موثر بر توسعه تعاملات صنعتی دانشگاه استخراج شده و با بهره‌گیری از ابزار دلفی و نظرات خبرگان، گزینه‌های کارآمد از میان گزینه‌های بالقوه، شناسایی می‌گردد و در نهایت، به منظور اولویت‌بندی این گزینه‌ها از تلفیق دو روش تصمیم‌گیری چندمعیاره دیماتل و ویکور استفاده می‌شود. استفاده از این الگو در ارزیابی تعاملات صنعتی دانشگاه علم‌و‌صنعت ایران نشان می‌دهد «خدمات و قراردادهای تحقیقاتی» مهم‌ترین سازوکار ارتباطی است و استفاده از آن در تعامل با «شرکت‌های صنعتی و خدماتی» و پس از آن «سازمان‌های دولتی و عمومی» به عنوان همکاران دانشگاه، دو گزینه برتر جهت برقراری تعاملات خارجی محسوب می‌شوند. همچنین تاسیس شرکت‌های زایشی و مراکز تحقیقاتی مشترک نیز در رده دوم سازوکارهای مهم قرار دارد.

A Decisionmaking Pattern for Universityindustry Collaboration Considering the Diversity in Mechanisms and External Players

University industry collaboration provides a sound context for university to become an entrepreneurial university; good understanding about relevant industrial players and collaboration mechanisms is a prerequisite. The diversity of partners and mechanism of industrial cooperation which university may approach to play its role in the national innovation system, highlights the importance of prioritizing the partnermechanism choices. This research suggests a method for recognizing the priorities of industrial cooperation from the university perspective which leads to focus the required planning and preparations. This method begins with identification of universityindustry collaboration mechanisms, key players and selection criteria; after recognition of effective combinations of mechanismpartner as decision choices using Delphi, the choices would be prioritized using a combination of DEMATEL and VICOR decision making methods. Applying this method for evaluating the industrial communications of Iran University of Science and Technology, demonstrates that "research services and contracts" is the most important mechanism and "manufacturing and service companies" as well as "public and state organizations" are the main partners of the university. Further, "spinoffs" and "joint research centers" are in the second priority with considerable capacities to accelerate university’s movement toward an entrepreneurial university.