مبانی کلامی توسعۀ استنباط از رفتار معصوم

بر پایۀ اندیشۀ شیعه، «رفتار معصوم» یکی از منابع استنباط آموزه‌های دینی است که به دلیل عدم تنقیح مبانی اعتبارسنجی و دلالت‌شناسی، آن‌چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. یکی از راه‌های افزایش دامنۀ بهره‌گیری از سنت عملی، تبیین مبانی و پیش‌فرض هایی است که پذیرش آن‌ها موجب به‌کارگیری بیشتر رفتار معصوم و در نتیجه، توسعۀ استناد و استنباط از آن می‌گردد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا به روش تحلیلی ـ اکتشافی، مبانی کلامی استنباط از رفتار معصوم را که بر پایۀ حجیت منابع رفتارشناختی معصوم استوار گردیده است، تبیین کند و زمینۀ بهره‌گیری افزون از سنت فعلی را فراهم آورد. حجیت رفتار معصوم پیش از نبوت/ امامت، حجیت رفتار انبیای پیشین و حجیت رفتار حضرت زهرا از جمله مبانی موثر در توسعۀ استنباط آموزه‌های دینی از رفتار معصوم است.