رهیافت نیایش‌ های شیعی به حل مسئله شرّ

وجود شرور در عالم، این پرسش را در ذهن انسان به وجود می آورد که چه نسبتی میان مسئله شرّ و وجود خداوندی با صفات «عالِم»، «قادر» و «خیر» مطلق، وجود دارد؟ این مسئله همواره یکی از مباحث چالش بر‌انگیز در حوزۀ دین‌پژوهی و فلسفۀ دین بوده است. پژوهش پیش رو، با بررسی و پاسخ به این پرسش از منظری نو، به دنبال کشف و بازخوانی رهیافت نیایش‌های شیعی به مسئله شرور است. تحقیق حاضر، در عین توجه به سازندگی برخی رنج‌ها و نقششان در کمال اخلاقی انسان، از شرور دیگری یاد می‌کند که نقش بسیار مخربی برای انسان دارد و اضطراب و نگرانی حاصل از آن، منجر به سستی و ضعف در انجام امور دینی و دنیوی می‌گردد. از گروه دوم، به روشنی تحت عنوان «شرّ» یاد شده و در نیایش ها به مصادیق متعددی از آن اشاره شده است. گفتنی است، نیایش‌های شیعی به رغم دیدگاه‌های برخی فلاسفه در ردّ وجود شرور در عالم، این مسئله را از نظر وجودشناختی ثابت می دانند