درک جملات کنایه آمیز در بیماران فارسی زبان مبتلا به پارکینسون

هدف: علیرغم وجود پژوهش های مختلف در زمینه شناسایی رفتارهای غیرحرکتی مبتلایان به پارکینسون، پژوهشهای محدودی در زمینه مشکلات شناختی و زبانی یافت شده است. بر این اساس به نظر می رسد که جنبه های پیچیده زبان نیز در این بیماری دستخوش اختلال شده باشد. یکی از حیطه های پیچیده و پیشرفته مربوط به این مهارت، زبان غیرتحت اللفظی است که یکی از زیرشاخه های آن، کنایه ها می باشند. هدف این پژوهش بررسی توانایی درک کنایه ها در مبتلایان به پارکینسون سطح 1(stage1) بوده است. روش بررسی: در این مطالعه، 15 فرد سالم و 15 فرد مبتلا به پارکینسون سطح 1 مورد بررسی قرار گرفته اند. به عنوان ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ای شامل 14 کنایه توسط آزمونگر ساخته شد. سپس براساس نظر 8 صاحب نظر روایی محتوایی آن 75/0 و پایایی آن براساس آلفای کرونباخ 74/0 به دست آمد. کنایه ها به صورت شفاهی از هر فرد پرسیده می شد و او می بایست منظور آن را بیان می کرد. بر اساس نتایج آزمون کولموگروفاسمیرنوف (kolmogorov–smirnov test) توزیع داده ها نرمال بوده و داده ها از طریق آزمون t مستقل بررسی شده و میانگین آنها با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: میانگین امتیازات بدست آمده در پاسخ به کنایه ها در افراد سالم بیشتر بوده است اما بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد (0/05