تاثیر هشت هفته تمرین با تخته تعادل بر حس عمقی، دامنه حرکتی و قدرت عضلانی مچ پای دختران کاراته کار

هدف: گیرنده‌های عمقی، اطلاعات مفصل و عضله را از طریق اعصاب حسی به مراکز عصبی مرکزی منتقل می‌کنند، و آنچه باعث بهبود ثبات و پیشگیری از آسیب می‌شود، هماهنگی عصبی عضلانی است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین با تخته تعادل بر حس عمقی، دامنه حرکتی و قدرت  عضلانی مچ پای دختران کاراته کار بود. روش بررسی: در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 25 نفر از دختران کاراته باز استان کرمان به صورت داوطلبانه انتخاب و به دو گروه  تجربی 13 نفر (سن 2/2± 12/8 سال، قد15/1±150 سانتیمتر، و وزن 7/2± 40/3 کیلوگرم) و کنترل 12 نفر (سن 2/1± 13/5 سال، قد 12/2± 154/6 سانتیمتر، و وزن 10/7± 44/2 کیلوگرم) تقسیم شدند. حس عمقی (goniometer with pedal)،دامنه حرکتی(universal goniometer)، ، قدرت عضلانی (lafayette manual muscletesting system)  مچ پای کاراته بازها، قبل و بعد از 8 هفته تمرین در چهار جهت (dorsiflection، plantarflexion ، aversion ، inversion) مورد ارزیابی قرار گرفت. گروه کنترل به تمرینات کاتا ادامه دادند، در حالی که گروه تجربی 8 هفته تمرینات تخته تعادل را 3 جلسه در هفته، به مدت 30 دقیقه به اضافه ی تمرینات کاتا انجام دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل آزمون شاپیروویلک و تی همبسته در سطح معناداری کمتر از (0/05≥p)  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بهبود معناداری در حس عمقی (dorsiflection، plantarflexion ، aversion ،invertion)، دامنه حرکتی (dorsiflection، aversion ،invertion)، قدرت عضلانی (dorsiflection، plantarflexion ، aversion ، inversion)گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین یافت شد (0/05≥p). در حالی که در گروه کنترل بهبود معناداری مشاهده نگردید (0/05p≤). همچنین بهبود معناداری در دامنه حرکتی plantarflexion مچ پا در نمونه های گروه تجربی و کنترل بین پیش و پس از هشت هفته تمرین دیده نشد (0/05≥p). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر چنین به نظر می‌رسد که تمرین با تخته تعادل بر بهبود متغیرهای عصبیعضلانی موثر است و می‌تواند به عنوان یک مداخله تاثیرگذار در پیشگیری و کاهش آسیب مورد توجه قرارگیرد.