بررسی درمان شنیداری-کلامی مبتنی بر موسیقی و بازی برمهارتها‌ی زبانی کودکان کم شنوا

هدف: بطور طبیعی یک کودک عادی، گفتار و زبان را در یک محیطی غنی از زبان برای برقراری ارتباط می‌آموزد. با این حال، کودکان کم شنوا مشکلاتی در یادگیری این مهارتهای زبانی دارند. بنابراین، آموزش این نوع مهارتها در زمان طلائی و با رویکردی مناسب بسیار مهم به نظر می‌رسد.  هدف از انجام این پژوهش مداخله یک روش توانبخشی تلفیقی (شامل تمامی ابعاد زبانی، رشدی، انگیزشی و موسیقیائی متناسب با الگوهای رشد طبیعی گفتار و زبان) و مقایسه آن با روشهای مرسوم و سنتی می‌باشد. روش بررسی: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 52 کودک کم شنوا در مقطع سنی زیر سه سال بر اساس اصل حق انتخاب مراجع در یک بازه زمانی شش ماهه در دو گروه برای این پژوهش  انتخاب شدند. نمونه ها شامل کودکان با آسیب شنوایی شدید تا عمیق می باشند که همگی دوره های اولیه آموزش توانبخشی با سمعک را می‌گذرانند. این افراد در صورت عدم پاسخ مناسب به سمعک بعد از شش ماه دوره آموزشی به عنوان کاندید برای کاشت حلزون شنوائی در نظر گرفته می‌شوند. آزمودنیها تحت آموزش دو رویکرد آموزشی متفاوت یکی روش تربیت شنوائی صرف (auditory training; at) و دیگری روش شنواییکلامی مبتنی بر بازی، ریتم و آهنگ(auditoryverbal music play therapy; avpmt) می‌باشند. همگی نمونه‌ها قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی واقع می‌شوند. ابزار ارزیابی مورد استفاده در این مطالعه آزمون سنجش رشد نیوشا می باشد که توسط این آزمون سطح نمرات مهارتهای زبان دریافتی و زبان بیانی این دو گروه توسط روشهای آماری و با استفاده از نرم افزار spss  نسخه 18 تجزیه و تحلیل آماری می‌شوند. یافته ها: نتایج نشان می‌دهد که بین میانگین امتیاز زبان بیانی و زبان دریافتی کودکان کم شنوائی که از روش شنیداریکلامی مبتنی بر بازی، ریتم و آهنگ استفاده می‌کنند نسبت به کودکان مشابه که از روش تربیت شنوائی صرف استفاده می‌کنند، تفاوت معنادار وجود دارد و مهارتهای زبانی این کودکان رشد قابل توجهی را نشان می‌دهد (0/05>p). نتیجه گیری: کودکان کم شنوا در صورت تشخیص در دوران بحرانی اکتساب زبان و با استفاده از مداخلات توانبخشی مناسب که تمامی جنبه‌های زبان (شنوایی،کلامی، موسیقیائی و انگیزشی) را دربرمی‌گیرد این فرصت را خواهند داشت که مراحل رشد زبان را سریعتر و نزدیک به کودکان همتای شنوائی خود سپری کنند.