تاثیر هشت هفته بازی درمانی بر تعادل کودکان10 تا 12 ساله کم توان ذهنی

هدف:  در اجتماع ما گروه وسیعی از کودکان و بزرگسالان هستند که به گونه‌ای خاص از لحاظ جنبه‌های فکری، جسمی، عاطفی و یا ویژگیهای رفتاری با دیگر همسالان خود تفاوت دارند. یکی از این اقشار آسیب‌پذیر کودکان کم‌توان ذهنی می‌باشند که به علت شرایط ذهنی و روانی ویژه در مقایسه با افراد سالم تحرک کمتری داشته و به همین علت دچار ضعفهای جسمانی حرکتی می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته برنامه بازی درمانی بر تعادل کودکان کم‌توان ذهنی بود.. روش بررسی:  در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 30 نفر از کودکان کم‌توان ذهنی به طور تصادفی به دو گروه  15 نفره تجربی (با میانگین ‌سنی2/8±12/06، قد1/33±145 سانتیمتر، وزن 1/38±42/33 کیلوگرم) و‌ کنترل ( با میانگین ‌سنی 2/8±12/26 سال، قد9/8±144سانتیمتر، وزن 1/31±43/66 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی یک دوره هشت هفته‌ای (سه جلسه در هفته) بازیهای تعادلی منتخب را انجام دادند، در این مدت، گروه کنترل هیچ‌گونه تمرین قدرتی و تعادلی را تجربه نکردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss16 و برای بررسی اختلاف بین دو گروه از t مستقل در سطح0/05 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تعادل آزمودنیها در گروه تجربی در هر سه شاخص کلی، قدامی خلفی، داخلی خارجی در پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه تجربی و نیز در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معناداری داشتند (0/05≥p). نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه بازی درمانی ارائه شده در این پژوهش می‌تواند در بهبود تعادل کودکان کم‌توان ذهنی تاثیر بسزایی داشته باشد.

The effect of eight weeks playing therapy program on balance in 1012 years old mentally retarded children

Purpose: There are a large group of children and adults in our community with certain aspects of mental, physical, emotional or behavioral characteristics that differ from other peers. The purpose of this study was to examine the effect of eight weeks playing therapy program on balance of mentally retarded children. Methods: In this semi experimental search, thirty mentally retarded children were selected and randomly divided into two groups; training group (N=15 with mean average age of 12.06±2.8 years, height 145±1.33cm, weight 42.33±1.38 kg) and control group (N=15 with mean average 12.26±2.8 years old, height 144±9.8 cm, weight 43/66±1/31 kg). The Biodex Balance System (BBS) was used to evaluate balance in pre and posttests. The experimental group performed playing therapy for eight weeks (three sessions per week). However control group did not perform any strength and balance exercises. Independent and dependent T tests were used to analyze the data. All statistical analyzes were performed using SPSS statistical software version16 and significance level was set at 0.05. Results: There were significant differences in balance between pre and post tests in experimental group and also between experimental and control groups. Conclusion: It may be suggested that playing therapy program that presented in this study is an effective method to improve balance in the mentally retarded Children.