ارائه دو عامل آسیب رسان شنوایی : افزایش سطح آسیب یا ایجاد محافظت؟

هدف: نویز و داروهای اتوتوکسیک از جمله مهمترین عوامل ایجاد کننده‌ی کم‌شنوایی دائمی می‌باشند. بطور معمول تصور بر این است که ارائه همزمان این عوامل آسیب‌رسان غالبا سطح آسیب شنوایی را به شکل غیر خطی بالا می برند، اما اگر روش ارائه این عوامل با دقت انتخاب شوند، نه تنها می‌توان میزان آسیب را کنترل کرد بلکه حتی می‌توان سطوحی از محافظت را نیز ایجاد کرد. این مطالعه‌ی مروری به بررسی این موضوع می پردازد که در چه شرایطی ارائه دو عامل آسیب‌رسان در کنار هم می‌تواند سبب محافظت شود و در چه مواردی سطح آسیب را بیشترمی نماید. روش بررسی: در این مطالعه‌ی مروری آخرین مقالات پیرامون آسیبهای شنوایی ناشی از نویز و داروهای اتوتوکسیک در بانکهای اطلاعاتی science direct, google scholar ,springer, magiran, scopus ,proquest  و pubmed و با استفاده از کلید واژه‌های مرتبط در فواصل سالهای 1960 تا 2015 جستجو شد که از بین 125 مقاله مرتبط بدست آمده، 59 مقاله براساس یک روش گزینشی هدفمند جهت برررسی انتخاب شدند. نتیجه‌گیری:  ارائه عامل آسیب‌رسان شنوایی در مقادیر پایین و در بازه زمانی محدود می‌تواند دستگاه های حفاظتی درون سلول را فعال کند. این امر به نوبه خود مقاومت حلزون را در مقابل عوامل آسیب‌رسان افزایش می‌دهد. درک دقیق این بازه زمانی امکان ارائه مداخلات درمانی مناسب را فراهم خواهد ساخت.