بررسی میزان رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در نزد پرستاران شاغل بیمارستان های شهرستان کرمانشاه در سال1391

هدف: پرستاران عمده ترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشتی و سلامت را تشکیل می دهند. رضایت شغلی سبب می شود که بهره وری سازمان افزایش یافته و کارمند نسبت به سازمان متعهد گردیده و سلامت فیزیکی و ذهنی وی تضمین گردد. شناخت عوامل موثر در ایجاد رضایت شغلی پرستاران می تواند در افزایش آن و ایجاد انگیزه لازم در جهت انجام وظایف درمانی، آموزشی و پژوهشی مفید باشد. در این پژوهش عوامل مرتبط با رضایت شغلی در نزد پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان کرمانشاه در سال 1391 مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی است که بر روی 629 نفر از پرستاران بیمارستان های شهر کرمانشاه با روش نمونه گیری طبقه ای – تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک وپرسش نامه استاندارد رضایت شغلی herzberg بود و رضایت شغلی در سه سطح طبقه بندی گردید.یافته ها: بررسی نتایج در هشت حیطه نشان داد که رضایت شغلی اکثر کارکنان از شرایط محل کار (2/75 درصد)، ارتباط با همکاران (49 درصد)، حقوق و مزایا (1/75 درصد)، موقعیت شغلی (5/60 درصد)، امنیت شغلی (6/64 درصد)، نظارت و سرپرستی (64 درصد)، سیاست گذاری مدیریتی (2/59 درصد) و ارتباط زندگی شخصی (7/65 درصد) در سطح متوسط بوده است. بیشترین رضایت شغلی مربوط به ارتباط با همکاران و کمترین رضایت از مزایای سختی کار، برقراری عدل و انصاف و عدم وجود تبعیض و امکانات رفاهی بود. آزمون آماری مجذور chi بین جنس، تحصیلات، نوع استخدام، شغل و شیفت کاری ارتباط معناداری نشان داد.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که در مجموع رضایت کلی افراد در حد مطلوبی بوده است. با توجه به یافته-های پژوهش به مسیولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توصیه می گردد در جهت افزایش و پرداخت به موقع حقوق و مزایا، همچنین طرح کارانه، مزایای سختی کار و ایجاد امکانات رفاهی جهت بهبود رضایت شغلی این قشر از جامعه هر چه بیشتر تلاش نمایند.