گزارش یک مورد درمان فلج ایزوله ی عصب رادیال

فلج ایزوله ی عصب رادیال، در اثر وارد آمدن فشار بر این عصب ایجاد می شود، و معمولا همراه با افزایش فشار داخل رحمی یا فشار زیاد ناشی از زایمان می باشد. فلج ایزوله ی عصب رادیال باید به عنوان عارضه ای متفاوت از آسیب شبکه ی بازویی در نظر گرفته شود. در آسیب شبکه بازویی با توجه به میزان آسیب و ریشه های نخاعی در گیر در ضایعه، عوارض مختلفی مانند اختلال در abduction بازو، و اختلال در flexion و extension آرنج، مچ و انگشتان ایجاد می شود اما در آسیب ایزوله ی عصب رادیال فقط extension مختل می گردد. در فلج ایزوله ی عصب رادیال با توجه به محل فشار و آسیب، علایم و مشکلات متفاوتی انتظار می رود؛ اما شایعترین علامت آن ناتوانی در extension مچ و انگشتان می باشد که به آن « افتادگی مچ » گفته می شود. این عارضه که یک پدیده ی نادر است، معمولا به صورت خود به خودیمحدود می شود. ما در اینجا به گزارش یک نوزاد مبتلا به فلج ایزوله ی عصب رادیال می پردازیم. این نوزاد پسر در یک زایمان طولانی به دنیا آمده است و عصب رادیال وی در هنگام زایمان تحت فشار قرار گرفته است و به همین دلیل با افتادگی مچ متولد شده است. با انجام مدالیته های فیزیوتراپی شامل اشعه فروسرخ، ماسا‍ژ، تحریک الکتریکی و انجام نرمش های دامنه حرکتی، بیماری وی به صورت کامل درمان شده است.