اثر برنامه های مداخله ای بر تعادل افراد سندرم داون: مروری نظام مند بر مطالعات گذشته ‏

هدف:افراد سندرم داون با اختلال در رشد روانی-حرکتی توصیف می شوند که ضعف تعادل یکی از ویژگی های رشد حرکتی این افراد می باشد. یکی از راه های کاهش اختلال تعادل در این گروه انجام مداخلات تمرینی است. مطالعات اندکی، به بررسی مداخلات تمرینی مختلف در راستای کاهش یا بهبود این اختلال در افراد سندرم داون پرداخته است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی، اثر برنامه های مداخله ای بر تعادل افراد سندرم دوان است.روش بررسی: بررسی سیستماتیک مطالعات تجربی و نیمه تجربی که به تاثیر مداخلات تمرینی بر بهبود تعادل در افراد سندرم داون طراحی شده اند، انجام شد. جستجوها در پایگاه های اطلاعاتی  pubmed ، web of science ،medline ،google scholar،scopus . همچنین در پایگاه های فارسی، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (medlib)، بانک جامع مقالات پزشکی ( iranmedex)، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (irandoc)، بانک اطلاعات نشریات کشور (magiran) با ترکیبی از کلمات کلیدی سندرم داون، تعادل، برنامه تمرینی در بازه زمانی سال 2002 تا 2020 انجام شد. مطالعات با استفاده از معیارهای از پیش تعریف شده ورود و خروج انتخاب شدند. برای جمع آوری ویژگی های اصلی هر مقاله یک فرم استخراج داده و ارزیابی ارسالی تهیه شده بود.یافته ها:از بین 242 مقاله شناسایی شده با حذف نسخه های تکراری و مطالعه متن کامل، 27 مقاله معیار های ورود مورد نظر را برای مطالعه نهایی بدست آوردند. یافته ها نشان داد که مداخلات تمرینی نسبت به شرایط کنترل برای بهبود تعادل افراد سندرم داون موثرتر است. همچنین نتایج مطالعات نشان می دهد اکثر برنامه های تمرینی و پروتکل های توانبخشی تاثیر مثبتی بر تعادل افراد سندرم داون دارند و تنها تمرینات سوپربرین یوگا تاثیر معناداری بر تعادل ایستا نداشت، همچنین نتایج برخی مطالعات نشان داد که برنامه تمرینی ترکیبی در مقایسه با دیگر برنامه های تمرینی تاثیر بهتری بر تعادل افراد سندرم دوان دارد.نتیجه گیری:بررسی این مطالعه نشان می دهد که برای حمایت از متخصصان سلامت در انتخاب، توسعه و اجرای مداخلات برای افزایش سلامت جسمی افراد سندرم داون، مداخلات تمرینی دقیق تر و گزارش تمرینات لازم است. با این حال، با توجه به تعداد کمی از مطالعات و محدودیت های آن ها، یافته های حاضر این مطالعه باید در نظر گرفته شود.

the effect of intervention programs on balance of individual with down syndrome: a ‎systematic review

purpose:people with down’s syndrome are characterized by impaired psychomotor development. one of the characteristics of motor development of these patients is imbalance. therefore, performing exercise interventions is one way to reduce the imbalance in this group. few studies have examined various exercise interventions to reduce or improve this disorder in people with down syndrome. therefore, the purpose of the present study is to summarize the findings of exercise intervention studies on the balance of people with down’s syndrome.methods:a systematic review of experimental and quasi-experimental studies was performed, which are designed to influence exercise interventions on improving balance in people with down’s syndrome. the searches were conducted between the period of 2002 and 2020 in pubmed, web of science, medline, google scholar, scopus databases and also in persian databases, scientific information database of jahad daneshgahi, medlib (comprehensive bank of medical articles), iranmedex iranian research institute for information science and technology (irandoc), magazine publications database (magiran) and with a combination of down’s syndrome keywords, balance, exercise program. studies were selected using predefined inclusion and exclusion criteria. data extraction was performed and an evaluation form was submitted to collect the main features of each article.results:out of 242 identified articles, by removing duplicates and reading the full text, 27 articles met the inclusion criteria for the final study. findings showed that exercise interventions are more effective than control conditions to improve balance in people with down’s syndrome. also, studies showed that exercise programs and rehabilitation protocols have a positive effect on the balance of people with down’s syndrome. only super brain yoga exercises did not have a significant impact on static balance. some studies also showed that the combined exercise program had a better effect on the balance of people with down’s syndrome compared to other exercise programs.conclusion:the review of this study shows that in order to support health professionals in selecting, developing and implementing interventions to increase the physical health of people with down syndrome, more accurate training interventions and exercise reports are necessary. however, the present findings of this study should be considered, given the small number of studies and their limitations.