هدینگ فوتبال: مروری بر مستندات موجود در زمینه شیوع، مکانیسم ها و نشانگرهای بیوشیمیایی مرتبط با ‏آسیب سر

هدف:فوتبال خطر ذاتی آسیب ‌های سر را به همراه دارد و در مهارت ”هدینگ“ بی‌نظیر است. هدینگ می ‌تواند نشانگر‌های معرف آسیب‌ های مغزی را فعال کند. مطالعه حاضر یک بررسی جامع از تحقیقات انجام شده در زمینه شیوع آسیب ‌های سر و اثر پذیری نشانگر‌های بیوشیمیایی از مهارت هدینگ است.روش بررسی:جستجو برای کلید واژه‌ های تحقیق در مقالات منتشر شده در پایگاه‌ های علمی بین سال ‌های 2000 تا 2021 انجام شد. کلید واژه‌ های تحقیق شامل ”آسیب‌سر“، ”آسیب مغز“، ”شیوع“ و ”فوتبال“ بود. مقالات حاوی گزارشات درباره هدینگ، نشانگرهای زیستی بیانگر آسیب ‌های مغزی، میزان بروز و مکانیسم ‌های آسیب ‌سر انتخاب و مطالعات غیرانگلیسی و غیرفارسی، مطالعات حاوی داده‌ هایی درباره آسیب ‌های غیرفوتبالی و یا خلاصه مقالات کنفرانس از مطالعه خارج شدند. 243 مقاله مرتبط با موضوع بررسی و از این بین 45 مقاله دارای معیارهای ورود به مطالعه حاضر بودند.یافته ها:شیوع آسیب‌ های سر در لیگ‌ های حرفه ای متغیر است (دامنه تغییر 0/3% تا 16/8%، 0/12 تا 1 در هر 1000 ساعت) و در مقایسه با گزارشات لیگ ‌های نیمه‌ حرفه‌ای کمتر است (3/0 % در مقابل 22%). مکانیسم هدینگ جزو مکانیسم‌ های شایع آسیب‌ های سر در لیگ‌ های برتر نیست. معمول‌ ترین نشانگرهایی که جهت بررسی آسیب ‌های مغز استفاده شده ‌اند نشانگر پروتئین اتصال دهنده کلسیم (s100β) (8 مطالعه) و پروتئین زنجیره سبک رشته‌های عصبی (nf-l) (6 مطالعه) است. همچنین نشانگر‌های پروتئین تائو  (tau) در ایزوفرم‌ های فسفری و کل (3 مطالعه)، آنولاز خاص نورونی (nse) (2 مطالعه)، آلبومین (1 مطالعه) و عوامل رشد مغزی (1 مطالعه) نیز با هدف بررسی تاثیرپذیری از اجرای مهارت هدینگ استفاده شده اند. در مجموع، 9 مطالعه تغییر در سطوح و 11 مطالعه عدم تغییر در سطوح نشانگر‌ها در پی اجرای هدینگ در سنین مختلف، هم در زنان هم مردان را گزارش داده ‌اند.نتیجه گیری:قرار گرفتن در معرض ضربه ‌های مکرر و در عین حال با سرعت زیاد در قالب مهارت هدینگ فوتبال ممکن است منجر به آسیب مغزی شود که می ‌تواند با استفاده از روش ‌های ارزیابی نشانگر‌های بیوشیمیایی تشخیص داده شود. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می‌دهد که نباید از هدینگ در فوتبال به عنوان مکانیسم بالقوه آسیب مغزی غافل شد. البته برای روشن شدن احتمال چنین رابطه ای، تحقیقات بیشتری لازم است.

soccer heading: review on evidences on the prevalence, mechanisms and biomarkers ‎of head injuries

purpose:football (soccer) is associated with an inherent risk of head injuries and is also unique in heading skill. heading can activate biomarkers of brain damage. the present study provides a comprehensive review of researches on the prevalence of head injuries and the effectiveness of biochemical markers in performing this skill.methods:scientific libraries were searched for studies published between 2000 and 2021. search terms included ‘head injuries’, ‘brain injuries’, ‘epidemiology’ and ‘soccer’. studies that contained data on heading, biomarkers of brain injuries, injury incidence rate and mechanisms were included. non-english and non-persian studies, contained data on non-soccer related injury, or conference abstracts were excluded. from 243 articles related to the subject, 45 articles had inclusion criteria.results:head injuries rate in premier leagues varies (range of change 0.3% to 16.8%, or 0.12 to 1 per 1000 hours) and is lower compared to reports of semi-professional leagues (0.3% vs 22%). heading is not common head injury mechanisms in premier leagues. the most common markers used to assess brain damage are s100b (8 studies) and nf-l (6 studies). tau (3 studies), nse (2 studies), albumin (1 study) and brain growth factors (1 study) were also used to evaluate the effectiveness of heading skills. in total, 9 studies reported changes in levels and 11 studies of no changes in markers levels following heading at different ages in both women and men.conclusion:exposure to repeated subconcussive and high speed impacts as the form of soccer heading may lead to brain damage that can be detected using biochemical markers. the results of the present study show that heading in football should not be overlooked as a potential mechanism of brain injury. of course, more research is needed to clarify the possibility of such a relationship.