تاثیر نوروفیدبک بر توجه اشتراکی و فعالیت الکتریکی مغز کودکان پسر دارای اختلال اوتیسم(کارکرد بالا)‏

هدف:اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال رشدی است. افراد دارای اختلال اوتیسم در مهارت های اجتماعی نظیر توجه اشتراکی دچار مشکل هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر نوروفیدبک بر توجه اشتراکی و فعالیت الکتریکی مغز کودکان پسر 6 تا 8 سال دارای اوتیسم با کارکرد بالا بود.روش بررسی:30 کودک پسر دارای اختلال اوتیسم با کارکرد بالا در دامنه سنی 86 سال انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از گروه های نوروفیدبک و کنترل قرار داده شدند. گروه نوروفیدبک به مدت 30 ساعت مداخله نوروفیدبک افزایش آلفا (128 هرتز) ،کاهش تتا (85 هرتز) و بتا (3013 هرتز) را دریافت کردند. هر جلسه تمرینی بین 45 تا 60 دقیقه بود. گروه کنترل نیز به همین میزان مداخله شبیه سازی شده ای را دریافت می کردند. در دو مرحله پیش و پس از مداخله، توجه اشتراکی شرکت کنندگان توسط مقیاس ارتباط اجتماعی اولیه مورد سنجش قرار گرفت. همچنین از هر آزمودنی به مدت 5 دقیقه نوار مغز در دو مرحله پیش و پس آزمون ثبت شد تا تغییرات امواج آلفا، تتا و بتا مورد مقایسه قرار گیرند. از آزمون تحلیل آنالیز واریانس مرکب دو (گروه) × چهار( مراحل: پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری کوتاه مدت و پیگیری بلند مدت) و تحلیل واریانس به منظور بررسی تاثیر برنامه مداخلاتی استفاده شد و نمرات پی آزمون شرکت کنندگان به عنوان متغیر مداخله گر وارد گردید. آزمون های آماری توسط نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفتند.یافته ها:نتایج آماری نشان دهنده پیشرفت گروه نوروفیدبک در پس آزمون نسبت به پیش آزمون بود. همچنین بین دو گروه در پس آزمون تفاوت معنی داری در شاخص توجه اشتراکی مشاهده شد (0/05>p). علاوه بر این، شرکت کنندگان گروه نوروفیدبک توانسته بودند؛ تغییرات مورد نظر در امواج آلفا، تتا و بتا را نسبت به گروه کنترل در حالت استراحت ایجاد کنند.نتیجه گیری:با توجه به نتایج مطالعه حاضر، می توان چنین برداشت کرد که برنامه های مداخلاتی غیرتهاجمی نظیر نوروفیدبک می توانند به بهبود توجه اشتراکی کودکان دارای اختلال اوتیسم با کارکرد بالا منجر گردند و پیشنهاد می شود در برنامه های مداخلاتی افراد دارای اوتیسم، قرار گیرند.

The Effect of Neurofeedback on Joint Attention and Brain Electrical Activity in Boys ‎with High-Functioning Autism

Purpose:Autism spectrum disorder is a developmental condition. People with autism have difficulty with social skills such as joint attention. The aim of the present study was to investigate the effect of neurofeedback on joint attention and brain electrical activity in 6 to 8 yearold boys with autism.Methods:Thirty boys with high functioning autism in the age range of 68 years were selected and randomly assigned into one of the neurofeedback and control groups. The neurofeedback group received alpha increase (812 Hz), decrease theta (58 Hz) and beta (1330 Hz) for 30 hours of neurofeedback intervention. Each training session lasted between 45 and 60 minutes. The control group received the same amount of simulated intervention. In the two stages of pre and post intervention, the participants’ joint attention was measured by the initial social communication scale. Also, EEG were recorded for each participant for 5 minutes in two stages pre and posttest to compare the changes of alpha, theta and beta waves. A mixeddesign ANOVA 2 (group) x 4 (phases: pretest, posttest, shortterm followup and longterm followup) and ANCOVA was used to analyze and evaluate the effect of the intervention program on participants’ posttest scores and their pretest entered as covariate variable. Statistical tests were performed by SPSS software version 23.Results:The statistical results showed that the neurofeedback group improved in the posttest compared to the pretest. Also, there was a significant difference in the joint attention index between two groups in the posttest (p <0.05). In addition, participants in the neurofeedback group were able to make the desired changes in alpha, theta and beta waves compared to the control group at rest (p <0.05).Conclusion:According to the results of the present study, it can be concluded that noninvasive intervention programs such as neurofeedback can improve the joint attention of children with high functioning autism.