بررسی روایی و پایایی تصویربرداری دیجیتال در تعیین درجات هایپرکایفوزیس سینه‌ای و هایپرلوردوزیس کمری ‏در دختران و پسران نوجوان ایرانی

هدف:روش تصویربرداری دیجیتال یا تکنیک فتوگرامتری به عنوان روشی جایگزین و مکمل اشعه ایکس در ارزیابی پاسچر (posture) مورد توجه محققین قرار گرفته است. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی روش تصویربرداری دیجیتال در تعیین درجات هایپرکایفوزیس سینه ای و هایپرلوردوزیس کمری در دختران و پسران نوجوان ایرانی بود.روش بررسی:مطالعه حاضر پژوهشی مقطعی و طرح این تحقیق بررسی روایی و پایایی بود. آزمودنی های تحقیق 40 نوجوان دختر و پسر مبتلا به هایپرکایفوزیس سینه ای و هایپرلوردوزیس کمری بودند (میانگین سن 2/57±15/32 قد 9/72±163/17 و وزن7/10±57/32). تمامی آزمودنی ها توسط متخصص ستون فقرات معاینه و جهت دریافت خدمات توانبخشی به مرکز جامع توانبخشی هلال احمر تهران ارجاع داده شدند و به صورت هدفمند و در دسترس و براساس معیارهای ورود انتخاب گردیدند. به منظور تعیین میزان روایی همزمان روش تصویربرداری دیجیتال در تعیین درجات انحناهای هایپرکایفوزیس و هایپرلوردوزیس مقادیر اندازه گیری شده با تصاویر رادیوگرافی نمونه ها مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین جهت بررسی پایایی تمامی اندازه گیری ها در فاصله زمانی 24 تا 48 ساعت پس از اولین تصویربرداری عیناً تکرار و نتایج مقایسه شدندیافته ها:نتایج نشان داد که روش تصویربرداری دیجیتال در تعیین درجه هایپرکایفوزیس سینه ای (0/001=r=0/64 ,p) و هایپرلوردوزیس کمری (0/001=r=0/58 ,p) در مقایسه با رادیوگرافی از روایی قابل قبولی برخوردار است. همچنین روش فتوگرامتری در تعیین درجه هایپرکایفوزیس سینه ای (0/001=r=0/96 ,p) و هایپرلوردوزیس کمری (0/001=r=0/87 ,p) از پایایی درون آزمونگر بالایی برخوردار می باشد.نتیجه گیری:به نظر می رسد روش تصویربرداری دیجیتال دارای روایی و پایایی مناسب در اندازه گیری انحناهای پشتی و کمری ستون فقرات می باشد و احتمالا متخصصین مختلف می توانند از این روش استفاده نمایند تا تعداد استفاده از پرتوهای اشعه ایکس در بررسی روند درمان افراد مبتلا به ناهنجاری های هایپرکایفوزیس و هایپرلوردوزیس کاهش یابد.

Validity and Reliability of Digital Photogrammetry in Determining the Degrees of ‎Thoracic Hyperkyphosis and Lumbar Hyperlordosis in Iranian Adolescent Girls and ‎Boys

Purpose:Digital imaging method or photogrammetry technique has been considered as an alternative and complementary method of Xray in posture evaluation by researchers. Therefore, the purpose of this study was to evaluate the validity and reliability of digital photogrammetry in determining the degree of thoracic hyperkyphosis and lumbar hyperlordosis in Iranian adolescent girls and boys.Methods:This study was a crosssectional study with a validity and reliability study design. Subjects were 40 adolescent boys and girls with thoracic hyperkyphosis and lumbar hyperlordosis (age 15.32± 2.57, height 163.17± 9.72, weight 57.32± 7.10). All subjects were referred to the Integrated rehabilitation center of Iranian Red Crescent by a spine specialist for receiving rehabilitations services and were included in the study population based on inclusion criteria. To determine the concurrent validity of the digital photogrammetry method, the measured values were compared with the radiographic images of the subjects to assess the degrees of hyperkyphosis and hyperlordosis curves. Also, to evaluate the reliability of this method, all measurements were compared within 24 to 48 hours after the first imaging.Results:The results showed that digital photogrammetry method had acceptable validity to determine the degree of thoracic hyperkyphosis (p=0.001, r=0.64) and lumbar hyperlordosis (p=0.001, r=0.58) compared to radiography. Also, the photogrammetry method had high interrater reliability in determining the degree of thoracic hyperkyphosis (p=0.001, r=0.96) and lumbar hyperlordosis (p=0.001, r=0.87).Conclusion:It seems that the digital photogrammetry method has a valuable validity and reliability for measuring spinal curvatures and specialists can probably use this method to reduce the number of Xrays needed as followup in the treatment of those with hyperkyphosis and hyperlordosis abnormalities.