مهارت بازگویی داستان درکودکان 6 تا 7 ساله فارسی زبان دارای کاشت حلزون شنوایی ‏

هدف:تحلیل نمونه‌ی گفتمان روایتی، ابزاری کاربردی برای ارزیابی جامع مهارت های زبانی به ویژه درکودکان پیش ‌دبستانی است. هدف از مطالعه حاضر تحلیل جامع نمونه گفتار روایتی کودکان پیش دبستانی کم شنوای دارای کاشت حلزون شنوایی در سطوح کلان ساختار و خردساختار زبان ومقایسه آن باکودکان طبیعی است.روش بررسی:18 کودک کم شنوای دارای کاشت حلزون شنوایی و 18 کودک طبیعی 6 تا 7 سال به شیوه در دسترس با استفاده از آزمون استاندارد شده بازگویی داستان ارزیابی شدند. معیارهای ورود آزمودنی های دارای کاشت حلزون شنوایی شامل تک زبانه (فارسی) بودن، کم شنوایی مادرزادی غیرپیشرونده، دریافت پروتز قبل از 4 سالگی و سابقه استفاده از شیوه مداخله ای شنیداریکلامی بود. هر یک از آزمودنی های گروه کنترل طبیعی از نظر سن، جنسیت و شرایط اجتماعی اقتصادی در انطباق با یکی از آزمودنی های گروه دارای کاشت حلزون شنوایی  بودند. میانگین و انحراف معیار متغیرهای کلان ساختار و خرد ساختار حاصل از نمونه گفتار روایتی در دو گروه مورد محاسبه قرارگرفتند. برای مقایسه نتایج از آزمون آماری تی مستقل و معادل ناپارامتریک آن، آزمون من ویتنی استفاده شد. یافته ‌ها:میانگین امتیازات گروه کودکان دارای کاشت حلزون شنوایی در هر دو بخش ساختارهای کلان و خرد زبانی متفاوت از گروه کودکان طبیعی همتای سنی شان بوده و به طور معناداری پایین تر بود (0/05>p).نتیجه گیری:عملکرد ضعیف کودکان 6 تا 7 ساله دارای کاشت حلزون شنوایی در هر دو جنبه کاربرد کلان ساختارها و خرد ساختارهای زبان حین بازگویی داستان، در کنار اهمیت مهارت های داستان گویی به عنوان پیش بینی کننده مهارت های آکادمیک، نشان دهنده ضرورت توجه ویژه به مداخلات روایت محور در برنامه های مداخله ای این کودکان قبل از ورود به دبستان است.

Story Retelling Skills of 6-7 Years Old Persian speaking Children with Cochlear Implant ‎

Purpose:Narrative analysis is a practical tool for comprehensive assessment of language, especially in preschoolers. The main aim of the current study was to analysis narratives of preschool children with cochlear implant (CI) and comparing it with typically developing (TD) children.   Methods:In this crosssectional study, the language performances of eighteen 67 years old children with CI and 18 TD children were compared by application of a standardized story retelling test. Inclusion criteria for participants with CI were: being monolingual speaker of Persian; having congenital and nonprogressive hearing loss; experiencing the surgery of cochlear implantation before the age 4 and a having history of auditoryverbal therapy. Each of the participants of control group were matched with one participant in CI group in terms of age, gender and socioeconomic status. The mean and standard deviation of the scores of the variables were calculated. The mean and standard deviation of the macrostructure and microstructure variables were calculated in all participants. Independent ttest nonparametric test of MannWhitney, was used to compare the results.Results:The mean scores of CI group in both macro and micro structures of language were significantly lower than the TD group (p<0.05).Conclusion:The significant weaknesses of children with cochlear implant at both macrostructure and microstructure aspects of language, alongsid the importance of narrative skills as the predictor of academic performnces, indicates the need to pay more attention to narrative based therapy in the training programs of these children, especially before entering the school.