تاثیر ‏ تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی ران بر وضعیت لگن در صفحه فرونتال در مردان دارای ‏ولگوس پویای زانو طی حرکت فرود تک پا

هدف:  افتادگی لگن در سمت مخالف پای تکیه گاه، طبق نظریات بیانگر ضعف عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی هیپ می باشد. این ضعف با ایجاد نقص در انتقال نیرو در بدن می تواند ریسک بروز آسیب های اندام تحتانی را افزایش دهد. علی رغم وجود ارتباط تاکنون تحقیقات محدودی در زمینه تاثیر تقویت این عضلات بر وضعیت لگن انجام شده است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی هیپ بر وضعیت لگن در صفحه فرونتال طی حرکت فرود تک پا می باشد. روش بررسی: سی دو مرد دارای ولگوس زانو بیش از 8 درجه به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (16 نفر، سن: 1/82±22/35 سال، قد: 0/07±1/78 متر، وزن: 11/6±70/92 کیلوگرم) و کنترل (16 نفر، سن: 1/79±22/66 سال، قد: 0/05±1/8 متر، وزن: 11/61±71/011 کیلوگرم) قرار گرفتند. پس از انجام پیش آزمون، گروه تجربی سه جلسه در هفته (هر جلسه 45-60 دقیقه) و به مدت هشت هفته تمرینات تقویتی عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی هیپ را به صورت دو طرفه و گروه کنترل فعالیت های معمول روزانه خود را انجام دادند و در انتها از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. در مرحله پیش و پس آزمون، قدرت عضلات هیپ با استفاده از دینامومتر ایزوکنتیک (کین کام) و اطلاعات کینماتیک طی سه حرکت پرش و فرود ثبت و وضعیت لگن در صفحه فرونتال با استفاده از نرم افزارهای  qtm و visual 3d محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح معناداری ( p<0/05) توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:  یافته های پژوهش حاضر نشان داد که اثر متقابل گروه آزمایشی و زمان اندازه گیری برای قدرت کانسنتریک و اکسنتریک عضلات دور کننده (0/001>p <0/001 ،p) و چرخاننده خارجی هیپ (0/02=p <0/001 ،p) و حداکثر زاویه بالا رفتن لگن (0/047=p) و دامنه پایین افتادن لگن (0/005=p) در صفحه فرونتال معنی دار بود. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که در گروه تجربی میانگین نمرات قدرت کانسنتریک و اکسنتریک عضلات دور کننده (0/001>p=0/004 ،p) و چرخاننده خارجی هیپ (0/001>p=0/01،p) در پی هشت هفته تمرینات افزایش و زاویه بالا رفتن لگن (0/04 =p) و دامنه پایین افتادن آن (0/008=p) نیز کاهش یافته است. اما در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد (0/05

The Effects of Hip Abductor and External Rotator Strengthening on Pelvic Position in ‎Frontal Plane in Men with Dynamic Knee Valgus During Single-leg Landing

Purpose: It has been theorized that contralateral pelvic drop indicates weakness of the stance hipabductor and external rotator musculature, results in impaired load transfer, which may contribute to lower extremity injuries. In spite of the relationship between hip weakness and pelvic tilt, unfortunately few studies have been investigated the effect of hip strengthening on pelvic position. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of hip abductor and external rotator strengthening on pelvic position in frontal plane during singleleg landing.   Methods: Thirtytwo males with knee valgus angle more than 8 degree were selected through nonprobability inconvenient sampling and randomized into an experimental (n=16, age: 22.35 ± 1.82 year, height: 1.78 ± 0.07 meter, weight: 70.92 ± 11.6 kg) and control groups (n=16, age: 22.66 ± 1.79 year, height: 1.8 ± 0.05 meter, weight: 71.01 ± 11.61 kg). The experimental group carried out 8 weeks of bilateral hip abductor and external rotator strengthening 3 times per week (each session 4560 minutes) and control group continue to daily activity as usual. Pre and posttests hip strength were measured with isokinetic dynamometer (KinCom) and motion capture data were collected during 3 singleleg landing trials before and after training. Pelvic tilts were estimated using QTM and Visual 3D software. Data were analyzed via SPSS software applying the repeated measures ANOVA at a significant level of p < 0.05. Results: Significant groupbytime interactions were observed for concentric and eccentric hip abduction (p < 0.001, p < 0.001) and external rotation (p < 0.02, p < 0.001) strength and upward pelvic tilt (p=0.047) and range of motion of pelvic drop (P=0/005), respectively. Post hoc testing revealed that concentric and eccentric hip abductor (p < 0.001, p=0.004) and external rotator (p=0.01, p < 0.001) strength increased and upward pelvic tilt (P=0.04) and range of motion of pelvic drop (p=0.008) respectively, decreased in the experimental group following the 8week intervention but did not change in the control group (p> 0.05). Conclusion: An eight week hip abductor and external rotator strengthening programs was effective in improvement concentric and eccentric hip abductor and external rotator strength and pelvic position in frontal plane.