بررسی نقطه‌نظرات اعضاء انجمن شنوایی‌شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلئوگرافی در ‏تشخیص و درمان بیماری من‌یر

هدف: الکتروکوکلئوگرافی یکی از آزمون ‌های الکتروفیزیولوژیکی است که به منظور تشخیص بیماری من‌یر مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی نظرات اعضا انجمن شنوایی‌شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلئوگرافی در زمینه تشخیص و درمان بیماری من‌یر است. روش بررسی: در این مطالعه به منظور جمع‌آوری اطلاعات از یک نظرسنجی 16 آیتمی استفاده شد. نظرسنجی مورد نظر برای 600 نفر از اعضاء انجمن شنوایی‌شناسان ایران از طریق مصاحبه رودررو توزیع شد. در مجموع 267 نفر از افراد به طور کامل به نظرسنجی مورد نظر پاسخ دادند. یافته ‌ها: در موارد مشکوک به من‌یر یک طرفه، 71% از شرکت کنندگان در مطالعه حاضر به طور معمول از الکتروکوکلئوگرافی استفاده می‌ کردند.برای ثبت پاسخ، غالب افراد شرکت کننده از محرک کلیک و الکترودهای کانال استفاده می‌ کردند. به باور 32% از افراد شرکت‌ کننده قبل از هرگونه مداخله درمانی تهاجمی حتما باید نتایج الکتروکوکلئوگرافی ناهنجار باشد. غالب افراد (58%) بر این باور بودند که نتایج الکتروکوکلئوگرافی با توجه به وضعیت بیماری تغییر می ‌یابد، اما تنها 32% معتقد بودند که برگشت نتایج الکتروکوکلئوگرافی به حالت هنجار نشان ‌دهنده بهبود بیماری است. تنها 7% از افراد گزارش کردند که به دلیل تغییرپذیری زیاد نتایج الکتروکوکلئوگرافی و عدم ارتباط مناسب آن با علائم بیماری، آزمون را انجام نمی ‌دهند. نتیجه ‌گیری: با توجه به نتایج حاصله اکثریت شنوایی‌شناسان شرکت‌ کننده در مطالعه حاضر از آزمون الکتروکوکلئوگرافی برای تشخیص و مدیریت بیماری من‌یر استفاده می‌کنند و عمده این افراد معتقد هستند که می‌ توان از تاریخچه ‌گیری در کنار آزمون الکتروکوکلئوگرافی برای کمک به تشخیص بیماری استفاده نمود. همچنین بر اساس نظر غالب افراد شرکت کننده در مطالعه، نبود دوره‌های آموزشی کافی می‌تواند منجر به محدود شدن کاربرد بالینی آزمون شود.

An Investigation of the Views of the Iranian Association of Audiology’s Members on the ‎Clinical Use of Electrocochleography in the Diagnosis and Treatment of Meniere’s ‎Disease

Purpose: Electrocochleography is an electrophysiological test used to diagnose Meniere’s disease. The purpose of the present study was to evaluate the viewpoints of the Iranian Academy of Audiology’s (IAA) members about the clinical use of Electrocochleography in the diagnosis and treatment of Meniere’s disease. Methods: A 16item survey was used to collect data. The survey was distributed to 600 members of the IAA through facetoface interviews. A total of 267 people responded entirely to the survey. Results: In cases of suspected unilateral Meniere’s disease, 71% of the participants in this study typically used Electrocochleography. Most respondents used click stimuli and canal electrodes to record the response. According to 32% of participants before any invasive therapeutic intervention, the Electrocochleography results must be abnormal. The majority (58%) believed that Electrocochleography results varied according to the disease status, but only 32% believed that returning Electrocochleography results to normal status indicates improvement in the disease. 7% of respondents reported that they would not perform the test because of the high variability of Electrocochleography results and their poor correlation with the disease symptoms. Conclusion:  According to the present results, the majority of the audiologists participating in the present study use Electrocochleography test to diagnose and manage Meniere’s disease and most of them believe that it is possible to use history taking along with the Electrocochleography test to help diagnose the disease. Also, according to the majority of participants, the lack of sufficient training courses can lead to limited clinical utility of the test.