اثربخشی برنامه تربیت شنوایی بر ارتقاء مهارت ‌های تحلیل واجی، تمیز شنیداری‎ ‎و تولید کلمه در دانش‌آموزان ‏نارساخوان

هدف: خواندن از مهم ‌ترین مهارت‌ های پایه برای دانش دانش‌‌آموزانموزانآ به شمار می ‌رود که در مقطع ابتدایی به آن نایل می ‌شوند. همواره درصد قابل ملاحظه ‌ای از دانش‌آموزان، مبتلا به ناتوانی یادگیری خواندن هستند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برنامه‌ تربیت شنوایی بر ارتقاء مهارت ‌های تحلیل واجی، تمیز شنیداری و تولید کلمه‌ دانش‌آموزان نارساخوان است.  روش بررسی:  برای انجام این پژوهش تعداد بیست و چهار دانش‌آموز نارساخوان شاغل به تحصیل در پایه ‌های چهارم و پنجم ابتدایی که شامل 6 دختر و 18 پسر، که در دو گروه دوازده نفری کنترل و آزمایش در این پژوهش شرکت داده شدند. در این پژوهش از نسخه فارسی آزمون رشد زبان (test of language development – intermediate; told:p3  ) برای سنجش تحلیل واجی، تمیز شنیداری و تولید کلمه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. برنامه مداخله شامل تکالیف برنامه تربیت شنوایی بود که در تابستان سال 1397 در مراکز ذکر شده در قالب هشت جلسه یک ساعته برای دانش‌آموزان گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل در طول این مدت برنامه ‌ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده‌ ها با استفاده از روش آنالیز واریانس با اندازه ‌های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای پنج درصد بر روی متغیرهای تحلیل واجی، تمیز شنیداری و تولید کلمه انجام شد. یافته ‌ها: بررسی و تحلیل داده ها نشان داد که برای  سه شاخص تحلیل واجی، تمیز شنیداری و تولید کلمه، در گروه آزمایش، پس از اجرای مداخله میانگین امتیازات بطور معناداری افزایش داشت (0/001>p) ولی امتیازات دانش آموزان گروه کنترل بین پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معناداری نداشت (0/05p) در حالی که قبل مداخله بین این دو گروه تفاوت معنادار وجود نداشت (0/05

The Effectiveness of Auditory Training Program on Improving Phonological Skills, ‎Auditory Discrimination and Articulation in Students with Dyslexia

Purpose: Reading is one of the most important basic skills that students achieve at elementary school. There is always a high percentage of students who suffer from reading disabilities. The purpose of this study is to investigate the effectiveness of an auditory training program on improving phonological skills, auditory discrimination, and articulation in students with dyslexia. Methods:  In this study, twenty four students from the fourth and fifth grades of elementary school (including 6 girls and 18 boys) were selected and divided into two groups of experimental and control lists. The students of both control and experimental groups were chosen from those referred to Gohare mehr and Talash learning disorder institutes in Tehran. To evaluate auditory discrimination, phonological analysis and articulation in pretest and posttest, the Persian Version of Language Development Test (TOLD: P3) was used. The intervention program which included 8hours of auditory training was conducted and performed in the summer of 1397 in abovementioned centers for students in the experimental group, however, the control group have received any special program. Analysis was performed using the analysis method of variance with duplicate measurement and Bonfroni followup test at the error level of 5% on phonological skills, auditory discrimination and articulation. Results: The results of multivariate covariance analysis showed a significant increase in subjects’ ability in phonological analysis skills, auditory discrimination and articulation (p < 0.001). However, there were no significant differences between the scores of pretest and posttest of the control group students (p <0.05). Also, after the intervention, the mean scores of the experimental group students were significantly higher than the control group (p < 0.001), while before the intervention there was no significant difference between these two groups (p <0.05). Conclusion: It can be concluded from the research findings that cognitive rehabilitation method is effective on stuttering severity and increases executive functions in children with childhood onset fluency disorder and can be used as a treatment method.