تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک بر تقارن عملکردی اندام تحتانی فوتبالیست های با سابقه پیچ خوردگی جانبی مچ پا

هدف: پیچ خوردگی مچ پا نقص های دو طرفه ای ایجاد می کند که خطر آسیب دیدگی اندام غیر آسیب دیده را به طور ثانویه افزایش می دهد. از این رو، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک (plyometric) بر تقارن عملکردی اندام تحتانی فوتبالیست های با سابقه پیچ خوردگی جانبی مچ پا بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی 20 فوتبالیست مرد با سابقه پیچ خوردگی جانبی درجه یک و یا دو مچ پا به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به مدت 6 هفته تمرینات پلایومتریک را انجام دادند. برای ارزیابی عدم تقارن عملکردی بین اندام تحتانی از آزمون های عملکردی شامل پرش چندگانه یک پا، پرش یک پا، پرش سه گام یک پا و پرش متقاطع یک پا و پرش یک پا 6 متر استفاده شد. فرمول شاخص تقارن اندام های تحتانی برای ارزیابی میزان عدم تقارن پای سالم و آسیب دیده بکار گرفته شد. از آزمون تی زوجی برای مقایسه عملکرد بین اندام های تحتانی و مقایسه میانگین درصد شاخص تقارن اندام تحتانی استفاده شد. یافته ها: تفاوت معناداری در مرحله پیش آزمون بین دو پا وجود دارد و پای سالم عملکرد بهتری نسبت به پای آسیب دیده در آزمون های پرش یک پا (0/011=p)، پرش سه گام یک پا (0/017=p)، پرش متقاطع یک پا (0/001=p)، پرش 6 متر یک پا (0/001=p) و پرش چندگانه یک پا (0/001=p) داشت. در حالی که در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری بین اندام های تحتانی مشاهده نشد. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که پس از 6 هفته تمرین پلایومتریک بین میانگین درصد شاخص تقارن اندام های تحتانی در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری در آزمون های پرش یک پا (0/024=p)، پرش سه گام یک پا (0/039=p)، پرش متقاطع یک پا (0/031=p)، پرش 6 متر یک پا (0/004=p) و پرش چندگانه یک پا (0/001=p) وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد آسیب و عملکرد اندام برتر باعث عدم تقارن عملکردی در دو پا می شود که تمرینات پلایومتریک می تواند این عدم تقارن عملکردی را جبران کند.

The Effect of a Plyometric Training Program on the Lower Extremity Functional Symmetry of Soccer Players with a History of Lateral Ankle Sprain

Purpose: An ankle sprain produces twoway defects that increase the risk of secondary damage to the noninjured limb. Hence, the purpose of this study was to investigate the effect of plyometric training (PT) on lower extremity functional symmetry of soccer players with a history of lateral ankle sprain. Methods: In this semiexperimental study, 20 male soccer players with a history of one and twograde external ankle sprain were selected by using sampling method. PT were performed for 6 weeks. To evaluate the functional asymmetry between the lower extremities functional tests including single hop test, triple hop test, crossover hop test, 6m hop test and multiple test were used. The lower extremity symmetry index (LSI) formula was used to assess the degree of asymmetry in healthy and injured leg. Paired ttest was used to compare the performance between the lower limbs and compare the average percentage of lower extremity symmetry. Results: The results of this study showed that there was a significant difference between two legs in the pretest. A healthy leg had a better performance than the injured leg in single hop test (p=0.011), triple hop test (p=0.017), crossover hop test (p=0.001), 6m hop test (p=0.001), and multiple hop test (p=0.001); while the posttest showed no significant difference between the lower extremities. The results of paired ttest showed that there was a significant difference between the average of LSI in the pre and posttests in single hop test (p=0.024), triple hop test (p=0.039), a crossover hop test (p=0.031), 6m hop test (p=0.004) and multiple hop test (p=0.001). Conclusion: The results indicated that injured and dominant leg function led to functional asymmetry in two legs, which PT could compensate for this functional asymmetry.