اثر دو نوع تمرین بر نسبت قدرت عضلات مفصل شانه ورزشکاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندروم گیر افتادگی شانه

هدف: تغییر نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی یک وضعیت شایع در ورزشکاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه می­باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرنیات سنتی و تمرینات تعلیق trx (totalbody resistance exercise; trx) بر نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی شانه بود. روش بررسی: تعداد 33 ورزشکار ‌مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه شهر کرمان به عنوان نمونه آماری در دو گروه تمرینی (سنتی و تعلیق trx) و گروه کنترل انتخاب گردیدند. برای ارزیابی قدرت فرد در حالت نشسته لبه میز قرار گرفت و بازو در وضعیت کنار بدن و آرنج در 90 درجه فلکشن و آزمودنی به مدت 5 ثانیه حداکثر فشار را به دستگاه قدرت سنج وارد می کرد. هر فرد سه تلاش را اجرا کردند و میانگین اجرای فرد مبنای کار آماری قرار گرفت. یافته ها: انجام دوره تمرینی باعث بهبود نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده بازو می­گردد (0/004=p). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین گروه سنتی و trx  با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (0/001>p، 0/009= p به ترتیب)، اما در نتایج بین گروه تمرینی سنتی و trx تفاوت معناداری مشاهده نگردید (0/58=p). با این وجود تغییرات میانگین در گروه trx بیشتر بوده است. نتیجه گیری: از آنجایی که اجرای تمرینات سنتی نیازمند چندین ابزار تمرینی می باشد ولی در تمرینات trx فقط یک ابزار مورد نیاز است. همچنین تمرینات trx در زنجیره حرکتی بسته اجرا می گردد، می توان نتیجه گرفت می توان تمرینات trx را به عنوان جایگزین تمرینات سنتی در مکان های با محدودیت فضای تمرینی مورد استفاده قرار داد.

Effect of Two Types of Exercises on the Strength Ratio of Shoulder Muscles in Overhead Athletes with Shoulder Impingement Syndrome

Purpose: Changing strength ratio of internal to external rotator muscles is a common condition in overhead athletes with shoulder impingement syndrome. The purpose of this study was to investigate the effect of traditional and TRX (totalbody resistance exercise) suspension training on the strength ratios of internal and external shoulder muscles. Methods: Thirtythree athletes with shoulder impingement syndrome in Kerman city were selected and grouped into two groups of training (traditional and TRX Suspension training) and control group. To assess the strength, the subject sitted at the edge of the table with arm position located near the body and elbows at 90 degrees of flexion. The subject was applied the maximum pressure to handheld dynamometer for 5 seconds, each person performed three attempts and an average performance of the person was based on statistical work. Results: The results showed that after the training period, improvement in the strength ratio in shoulder rotator muscles were observed (p=0.004). The results showed that there was a significant difference between the traditional and TRX group with the control group (p<0.001, p=0.009 respectively), but there was no significant difference between the traditional and TRX training groups (p=0.58). Furthermore, the average score changes in the TRX group was higher. Conclusion: Since traditional exercises require several training tools, however, TRX exercises only one tool is needed, as well as the TRX exercises execute in the closedkinetic chain, it can be concluded that TRX exercises can be used as a substitute for traditional exercises in places with restricted exercise space.