تعیین اثر طول نمونه زبانی بر میانگین طول گفته بر اساس تکواژ در کودکان طبیعی فارسی زبان

هدف: تحلیل نمونه زبانی (lsa: language sample analysis) یکی از بهترین شیوه های ارزیابی زبان و میانگین طول گفته (mlu): mean length of utterance یکی از پرکاربرد ترین شیوه ها برای تحلیل نمونه زبانی در کودکان است. نمونه گیری از گفتار خودانگیخته به منظور تعیین mlu مستلزم صرف زمان زیادی است و در حال حاضر مشخص نیست که چه تعداد گفته از نمونه گفتار خودانگیخته کودکان فارسی زبان نماینده توانایی آن ها در تکواژشناسی و نحو است. تعیین وجود رابطه بین حجم نمونه زبانی و mlu می‌تواند راهگشای تحقیقات بعدی در زمینه تعیین طول نمونه زبانی مورد اطمینان برای تعیین mlu  در کودکان فارسی زبان باشد، بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر طول نمونه زبانی بر میانگین طول گفته بر اساس تکواژ(mean length of utterance in morpheme: mlum)  در کودکان  5 4 ساله طبیعی فارسی زبان انجام گرفت. روش بررسی: 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) از مهدکودک های شهر بابل انتخاب شدند. نمونه گیری زبانی طی 30 دقیقه بازی آزاد هر کودک با آزمونگر انجام گرفت. چهار مجموعه از نمونه گفتار در طول های مختلف، 50، 150،100 و 200 گفته، پی در پی نسخه برداری شدند. میانگین mlum در طول های مختلف با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین mlum در نمونه های دارای 50 (میانگین=4/40) و 150(میانگین=4/71) گفته و نمونه های دارای 50 (میانگین=4/40) و 200 (میانگین=4/79) گفته به صورت معنادار با هم متفاوت بود. تفاوت میانگین mlum در سایر حجم ها معنادار نبود (0/05 >p). نتیجه گیری: در نمونه گفتار خودانگیخته کودکان طبیعی فارسی زبان طول نمونه زبانی بر mlum موثر بوده و افزایش طول نمونه زبانی به میزان 100 گفته یا بیشتر موجب افزایش mlum می گردد. این تاثیر در نمونه های زبانی بیش از 100 گفته معنادار نیست.

Language Sample Length Effect on Mean Length of Utterance in Morpheme in Normal Persian Children

Purpose: Language sample analysis (LSA) is one of the best methods of language evaluation and mean length of utterance (MLU), and also it is one of the most popular methods for analyzing language samples in children. Spontaneous utterance sampling determining MLU requires a lot of time and now it is not clear how many utterance in spontaneous speech sample of Persianspeaking children can represent their ability in morphology and syntax. Determining the relationship between the length of language sample and the MLU can help further research in determining the reliable sample to evaluate MLU in Persian speaking children. Therefore, this study aimed to determine the effect of language sample length on MLUm (Mean Length of Utterance in Morpheme) in Persianspeaking children aged 45 years. Methods: 30 children (15 girls and 15 boys) were selected from kindergartens in Babol. Language sampling was performed in a 30minute free play between the child and researcher. Four sets of speech samples in different lengths of 50, 100, 150, and 200 utterances were transcripted sequentially. The mean MLUm in different lengths was compared by oneway ANOVA and Bonferroni’s post hoc test. Results: The mean MLUm was significantly different in samples with 50 (mean = 4.40) and 150 (mean = 4.71), and samples with 50 (mean = 4.40) and 200 (mean = 4.79) utterances. No significant difference was found between MLUm in other lengths (p<0/05). Conclusion: In spontaneous speech samples of Persianlanguage children, the length of the language sample was effective on MLUm, therefore, that an increase in sample length of more than 100 utterance can improve the MLUm. This effect is not significant in language samples with more than 100 utterances.